Het pianoduo Nicolas Callot en Lucas Blondeel is een gevestigde waarde binnen het Belgische muzikale landschap. Beide pianisten delen naast hun instrument de bijzondere voorliefde voor kamermuziek en delen deze met graagte door richting publiek.
Ze ontmoetten mekaar tijdens een concertreis door Bulgarije in 1993. In 2010 besloten ze als vierhandig duo door het muzieklandschap te trekken. Door hun affiniteit met de kamermuziekperiode, bespelen ze ook geregeld concerten op pianoforte. Hun pianoforte-album (uitgegeven bij Warner Classics) kwam in 2014 uit als Klara-CD en kreeg terecht bakken lof van de geschreven pers. Bij hetzelfde label lanceerden zij in 2016 een Schumann-album für Gross und Klein.
Schwung met klasse
Hun signatuur is speelvreugde, gekoppeld aan beroepsernst. Zo brachten ze tijdens het jongste middagconcert in Amuz een programma dat het publiek vijf facetten van Franz Schubert (1797-1828) liet ontdekken. Het was niet de melancholische kant van Schubert zoals het grote publiek hem kent die hier werd uitgevoerd. We laten ons allen graag vervoeren door het sentiment en kennen bijgevolg grotendeels de lijdende Schubert. Maar er is meer.
Tijdens dit concert mocht het publiek speelvreugde ervaren. Een allegro, twee marsen – een karakteristieke en een militaire, een polonaise en variaties op een origineel thema zorgden voor in totaal vijftig minuten aan muzikale beleving. Het lijkt wel of men je vierhandig meeneemt naar de mooie momenten die Schubert tijdens zijn korte leven heeft mogen kennen. De typische signatuur van componist en pianoduo waren beiden vertegenwoordigd en bovendien mooi in balans.
Vrienden brengen vrienden
Als laatste toegift werd een avondlied van Robert Schumann gebracht (1810-1856). Beide componisten hebben mekaar goed gekend en deelden het noodlot van het trieste einde. Schubert kwijnde weg aan tyfus, Schumann zou krankzinnig worden.
Schumanns romantische ziel werd met dit intieme lied de zaal ingestuurd, zodat het nog even heel oprecht stil mocht worden. Tijdens de periode dat beiden mekaar kenden deelde hun muziek veel kenmerken, maar later zou de muziek van Schumann abstracter worden van structuur. Vermoedelijk kwam dit door de toenemende paranoia. Maar dit terzijde. Schubert mocht dankzij deze compositie van zijn vriend na afloop van het concert weer rusten… Maar hopelijk niet te lang zei de melomaan.
Ad Valvas
De middagconcerten zijn mediapartner van het Cultuurpakt.
Hun programma kunt u hier terugvinden: http://www.middagconcerten.be
Volgende week – vrijdag vijf oktober – speelt het I Justiniani pianokwintent i.s.m. het Festival van Jodoigne: Luk Callens (hobo), Pieter Jansen (viool), Sander Geerts (altviool), Johannes Burghoff (cello) en Maiko Inoué (piano). Op het programma staan composities van W.A. Mozart en C.F.G. Schwencke.