Anastasia Kozhushko zagen we nog recent in concert, samen met pianist Matthieu Idmtal. Deze keer geen vierhandig of solo spel, maar in duo met de Kazachse celliste Gulzhaina Kyrydova.
Kuzhushko werd in 1988 geboren in Ukraine, waar ze aan de speciale school voor begaafde kinderen studeerde. Ze studeert sinds 2005 aan het Gentse Conservatorium bij Koningin Elisabeth Laureaat Vitaly Samoshko. Daarnaast is zij begenadigd docent in Muziekschool Wonderful World, eveneens gevestigd in Huis de Min. Gulzhaina Kyrydova studeerde eveneens aan een speciale muziekschool voor begaafde kinderen in Almaty, Kazachstan. Ze situdeerde bij de concertmeester van de cello’s in het Bolshoitheater. Binnen de Russische wereld en daarbuiten kende ze zowel solo als in de functie van lid van verschillende ensembles een bloeiende carrière. Vandaag doceert zij eveneens in Huis de Min, dat zich sinds kort terecht Internationale Muziekschool mag noemen.
Het concert van 17 februari had een “Euroslavisch”karakter. Voor de pauze werd sereen aangevangen met het Arioso van Johann Sebastian Bach, om vervolgens lyrisch uit de pakken met de Sonate in mi klein opus 38 van Johannes Brahms. Brahms is muziek waarbij men zich bewust moet zijn van zijn eigen temperament. Het werd generaties lang als zwaar ervaren. Vervolgens ontstond er een tendens om Brahms wat lichter te spelen. Kozhushko en Kyrydova maakten er voorla een doorleefde Brahms van, geïnterpreteerd binnen het kader van hun eigen Slavische roots en lyriek.
Na de pauze werd eveneens integer begonnen met de Prélude uit de eerste Suite voor Cello Solo van Johann Sebastian Bach. De lyriek werd opgebouwd door het Lied ohne Worte van Felix Mendelssohn. Eigenlijk hebben beide dames zich hier zeer sereen opgesteld, wat het stuk ten goede komt. Slavische lyriek betekent trouwens niet als een wervelwind door je partituur gaan, maar ook de ziel van de muziek voelen.
Passie zou geen passie zijn zonder Latijnse invloeden. Asturias van Isaac Albeniz werd oorspronkelijk geschreven voor gitaar, maar klinkt minstens even goed op cello en piano. Het fijne aan deze versie was, dat beide muziekinstrumenten er als evenwaardig uitkwamen. Even terug naar eigen roots met een gevoelige Nocturne van Mikhail Glinka, een oriëntaals geïnspireerde compositie van de Armeense componist Grigori Arutiunian en een Kazaks volksliedje. Tenslotte stond er een fris uitgevoerde Tango van Astor Piazzolla op het programma.
Als toegift bracht het duo het Largo van Henry Eccles. Huis de Min organiseerde als vers gedoopte Internationale Muziekschool een concert dat het publiek meenam op een muzikale reis. Graag nog een ticket, aub!
Concert boeken in Huis de Min? http://muziekschool-wonderfulworld.com/hoe-bestelt-u-tickets