We naderen de vasten, Passietijd dus voor de melomaan. Het ensemble Vox Mago ziet het niet anders. Enkel durven zij voor een andere componist te kiezen dan de traditionele Bach. Daarbovenop is het ook zo dat de gekozen compositie ook heel wat muzikale leken zal kunnen bekoren vanwege het neoromantische karakter. Dirigent (en zelf trouwens ook tenor) Patrick Debrabandere raakte begeesterd door het oratorium The Passion of Christ van de Britse componist Arthur Somervell (1863-1937) en vroeg componist Nicolas De Cock of hij de orgelpartij wilde transcriberen voor een veertigkoppig orkest, exclusief koor. Het werd een fascinerende twee jaar durende reis doorheen de partituur en het hoofd van de componist. Het stuk is een buitengewoon inspirerende en toegankelijke muzikale parel die een traditionele vormopbouw kent met recieten, aria’s en koordelen. Als tweede compositie werd gekozen voor Gorgeous Nothings, een compositie van de hand van De Cock zelf. Sacrale en profane muziek die mekaar aanvult en zelfs versterkt.
Hoe is het begonnen?
Debrabandere:
Ik wilde het werk al superlang uitvoeren. Het is een interessant werk, dat veel recenter werd geschreven dan de passies uit de barokstijl en toch schreef Somervell het in de harmonische stijl van zijn leermeesters . De opbouw, structuren en het verhaal zijn vergelijkbaar. Dus eigenlijk heeft de luisteraar iets vertrouwds om naar terug te grijpen.
Perfect plan
Ik ben gaan zoeken naar bewerkingen. Ze stuurden me een partij door met strijkers bij. Dat bleef liggen. Ik bleef ergens op mijn honger zitten. Dit werk vroeg om zoveel meer. Ik heb Nicolas toen gevraagd het te transcriberen naar orkest. De volgende vraag was of we daar geen werk van Nicolas zelf aan konden toevoegen. Het werk is zo expressief romantisch. Er wordt uitdrukking gegeven aan de muziek. Nicolas is de vakman achter het geheel. Het is fantastisch goede muziek in de romantische traditie die er zich toe leent om te orkestreren. Vermoedelijk heeft Somervell het zelf geschreven met het idee om het te orkestreren leerling van Stanford en Parry. Er wordt omgegaan met expressiekleuren. Op de repetitie hebben we ook een goede respons gehad. De zangers waren allen enthousiast. Zowel over het oratorium als over de eigen compositie trouwens.Gorgeous Nothings werd gecomponeerd in 2015 ter ere van het ereburgerschap van melomaan en architect Robbrecht te Lovendegem. De gevierde bezorgde Nicolas een veertigtal gedichten van Emily Dickinson waarin beide mannen zich zodanig terugvonden, dat het geheel een extra dimensie kreeg. Speciaal voor dit concert componeerde Nicolas nog een zesde deel bij de vijf bestaande delen. Het werk van Nicolas is meer wereldlijk reflecterend over leven en dood en zorgt voor een hele mooie aansluiting tussen het klassieke en het hedendaagse.
Inzet en realisatie
We zouden het geheel uitgevoerd hebben voor corona, de eerste week ervoor zelfs. Het orkest was samengesteld. Dan moet je plots veertig mensen in de kou laten staan na alle voorbereidingen. We zijn blij dat we zover zijn.Mensen onderschatten het idee van zo’n productie. Het vraagt veel van de uitvoerders om het tot een overtuigd iets te brengen. Het is aan de dirigent om het over te brengen, wat veel verantwoordelijkheid met zich meebrengt, maar ook zoveel moois, zoveel voldoening achteraf. Je moet eerst een degelijke locatie vinden, die we zeker en vast hebben in de O.L.V. Presentatiekerk. Een goede akoestisch verantwoorde ruimte is zeker voor religieuze muziek belangrijk.
Vox Mago is geen structureel gesubsidieerde instelling. De bedoeling is mensen mooie dingen aan te bieden. Wij stellen niet zomaar wat samen. Het is ook heel wat communicatie. Het mailen van instrumentisten, zien wat we mekaar te bieden hebben – het eeuwige financiële probleem binnen cultuur. We hebben een kleine maar fijne steun van de stad Gent. Zonder hun duw in de rug lukt het niet. We moeten ook bedrijven aanspreken. We moeten de tickets betaalbaar houden en onze mensen kunnen uitbetalen. De rekensom is vaak een ethische zaak. Je wil iedereen gelukkig maken; daar draait muziek in de eerste plaats om.
Something old, something new
Het is altijd een evidentie voor mij geweest om niet de platgetreden paden te gaan bewandelen. Dit typische Engelse oratorium is iets wat helemaal in die visie past. Ik ben muziekpedagoog van opleiding en heb daarna koordirectie gestudeerd. Het is altijd een bezorgdheid van me om mensen onbekendere muzikale parels te leren kennen. Dat wil niet zeggen dat ik geen bekende werken uitvoer. Ik moet zeggen dat die werken veel meer volk trekken, waardoor we de andere kunnen financieren. We voeren ze met evenveel goesting uit. Een logische wisselwerking tussen oud en nieuw, net zoals we nu de cross-over maken tussen sacraal en profaan.Het is een hele beleving om dit live te kunnen meemaken, in een verwarmde omgeving. Als je dat vergelijkt met een cinema-avond zijn de prijzen vergelijkbaar, en je krijgt een origineel en totaal uniek product. Het is een concert met een gouden strikje.