Young Masters: Elias Agsteribbe en Wouter Valvekens – Fagot en piano in overtuigende dialoog

by Knopskaya

Het vijfde seizoen van de Young Masters is in de helft. Gewoon dat blije gevoel dat de reeks mocht plaatsvinden, vult het hart van muzikanten en toeschouwers. De sfeer werd dan ook mooi gezet toen we iets vroeger dan voorzien Amuz binnenkwamen en de jonge beloften van de middag druk maar hartverwarmend hoorden repeteren achter gesloten deuren.

Elias Agsteribbe hoorde als jong kind een fagot. Dat moment zou de rest van zijn leven gaan bepalen. Hij studeerde fagot en contrafagot aan het Conservatorium van Gent en won het Fagotconcours aan het Conservatorium van Amsterdam, is solist in de Philharmonie Zuid-Nederland en maakt deel uit van het Nationaal Orkest van Litouwen.

Wouter Valvekens  begon zijn pianostudie aan het Conservatorium van Mechelen. Hij is zeer actief in de kamermuziek, won samen met het trio Aries de Supernova 2020. Hij trad solo op in Bozar en De Singel en vervolgde zijn studies aan het Conservatorium van Antwerpen. Hij studeerde af bij de Britse Ian Fountain en bestudeert momenteel historische instrumenten aan het Conservatorium van Brussel. Hij maakte deel uit van de Twintigers op Klara, en mocht solo tijdens de Toots-sessies spelen.

Fagot en piano, geen voor de hand liggende combinatie, maar toch blijkt er heel wat interessant repertoire voorhanden te zijn wanneer je maar hard genoeg zoekt. Er werd sfeervol aangevangen met een stuk uit het late classisisme, tegen de vroeger romantiek aan, van Johann Nepomuk Hummel (1778-1837). Vijf mooie bewegingen binnen het Concerto voor Fagot in F verbinden niet enkel beide instrumenten in dialoog, maar geven de overgangsperiode in stijl mooi weer.

De Barcarolle in Fis opus 60 van Frédéric Chopin (1810-1849) voor piano solo is een van de rijpere werken van de jong overleden componist – hij was slechts 38 jaar oud toen hij overleed. Men voelt hem nog meer durven verkennen in harmonie en structuur. Dat rijpe, diepe en intense haalde Wouter Valvekens er uit. Geen nadruk op glans, maar op echte beleving.

De Ciranda des sete Notas, Allegro non troppo van Hector Villa-Lobos (1887-1959), bewees de kracht van een geslaagde transcriptie. Het is een als dans op de vatten stuk dat oorspronkelijk voor strijkers werd geschreven. Een sfeervolle cadens in het oor. Vergist u zich niet, het is ditmaal niet de fagotpartij die oorspronkelijk voor strijkers was, maar die van de piano, wat beide instrumenten toch wel als volwaardige  partners in crime naar voor doet treden.

De Five pieces in Folk Style opus 102 van Robert Schumann (1810-1856) klinken diep, en worden dus meestal opgevoerd op cello, af en toe op viool en piano. Door het kiezen van een humorvol en een trager stuk werden de mogelijkheden van de Fagot mooi naar buiten gebracht, lyrisch en dynamisch.

We zagen twee interessante muzikanten die met liefde hun instrument voorstelden, en daar samen enorm aanvullend in waren. Niet het zoveelste concert waar u een stukje dit of dat hoort, maar een oprecht en eerlijk pleidooi voor compositie, componist en muzikale keuzes. Wie genot zaait, zal vreugde oogsten.

U miste dit middagconcert? Geen nood, u heeft deze zomer nog drie kansen.

Meer info: http://www.middagconcerten.be

23 juli: Roeland Vermeulen

piano

  1. Strauss, C. Franck, M. Ravel                

30 juli : Esther  Duerinck, Lydia Michel     

viool en piano

Edvard Grieg, , Leoš Janáček, Maurice

6 augustus: Marthe Gilis, Boje Moon,  sopraan, sopraan

Nils Hellemans  piano     

W.A. Mozart , H. Wolf, M. Ravel, E. Chausson, C. Debussy,J. Ryelandt, L. Mortelmans, F. Mendelssohn

 

Misschien houdt u ook van:

Wij gebruiken cookies om onze website en de inhoud er van te optimaliseren. Akkoord