Dominik Wania studeert in 2005 af aan de academie van Krakau als klassiek geschoold pianist. In 2006 krijgt hij een ‘scholarship’ aangeboden voor New England Conservatory of Music waar hij jazz gaat studeren. Zeven jaar geleden debuteert hij als solo-artiest met “Ravel” (bij Tune), vorig jaar en drie jaar geleden was hij als bandlid te horen op de geprezen cd’s “Three Crowns” and “Unvolved” van het Maciej Obara Quartet, beide uitgekomen op ECM. Met “Lonely Shadows” is hij aan zijn tweede solowerk, zijn eerste op ECM, toe.
Impro in Lugano
“Lonely Shadows” werd gemaakt en opgenomen in de Auditorio Stelio Molo in Lugano en is het resultaat van improvisaties geïnspireerd door dit befaamde auditorium van de Zwitsers-Italiaanse omroep RSI en de twee piano’s die Wania daar ter beschikking had.
“Vanaf het begin voelde ik dat ik alleen geïmproviseerde muziek wilde. Ik wilde niets op voorhand voorbereiden, geen vorm, geen melodische schetsen, geen harmonische lagen. Ik wilde volledig vertrouwen op het creatieve proces van het spelen in het hier en nu”, legt Wania uit in de ‘liner notes’ van zijn cd.
Nachtmerrielandschappen
Openings- en titelnummer “Lonely Shadows” leidt je met zachte hand een setting binnen waar een uitgebalanceerd gevoel van somberheid en bedachtzaamheid de toon zetten voor de tien nummers die nog volgen.
“AG76” is een eerbetoon aan de Poolse schilder Zdzislaw Beksinski wiens doeken misschien nog het best als delicate nachtmerrielandschappen omschreven kunnen worden. Door een speciale techniek om de pedalen te gebruiken, roept Wania de wazig atmosfeer van Beksinski’s werk op met zijn instrument.
De cd ademt in zijn geheel rust en traagheid uit – alsof je de tijd 25% trager voelt passeren dan je gewoon bent. “Relativity” – met zijn springerige, dissonante begin – en “Indifferent Attitude” – zo klinkt ADHD volgens ons – zijn opvallende uitzonderingen op de regel.
Gewoon een pianist
“Als het op gevoel voor klankkleur, zorg voor het geluid, de juiste toon aanslaan en textuur aankomt,” laat Wania een maand geleden optekenen bij London Jazz News, “dan beroep ik mij zonder twijfel op mijn klassieke opleiding waar die zaken een topprioriteit zijn. Ik beschouw mezelf gewoon als ‘een pianist’, niet specifiek als ‘een jazzpianist’, hoewel ik graag improviseer.”
Op deze cd komen klassiek geschoolde musicus en het instinctieve improvisatietalent van de jazz inderdaad harmonieus en op intrigerende wijze samen en dat maakt Wania tot een van de interessantste pianisten en componisten van het moment en “Lonely Shadows” tot een cd die zonder een second te gaan vervelen eindeloos op ‘repeat’ mag.
Dominik Wania – Lonely Shadows – ECM Records 2020 – Outhere Music