Het Bachfestival wordt ieder jaar met de grootste zorgvuldigheid voorbereid. Voor ieder is er wat wils, aangezien men op verschillende manieren kennis kan maken met de componist in al zijn facetten. Koorzang, accordeon,saxofoon, fluitmuziek en lezingen passeerden dit jaar de revue. Het festival werd afgesloten met een concert van Les Abbagliati, een groep jonge muzikanten gespecialiseerd in wat men de Oude Muziek noemt.
Iedereen savoureur!
En dit is nu de manier waarop je een klassiek gegeven kenbaar en geliefd kan maken bij een groot publiek. Geen elitaire toestanden, maar wel een aanbod van de grootste kwaliteit. Muziek is er voor iedereen, en zeker klassiek. De duiding die tijdens de concerten wordt gegeven tussen de composities door, zorgen voor een hogere graad van beleving bij leek en kenner.
Liefde en warme dranken
Sopraan Soetkin Elbers zette in met Ei, wie schmeckt der Coffee Süsse – BWV211. Gekoppeld aan het verhaal over hoe Johann Sebastian zijn vrouw Anna Magdalena leerde kennen, kreeg de muziek meer kleur en kwam de luisteraar in een soort van kamermuziekachtige sfeer terecht. Zijn liefde voor Anna Magdalena bleef ook centraal aanwezig aangezien er een aantal liederen ter gelegenheid van hun bruiloft werden gespeeld en gezongen. Wenn die Frülingslufte – BWV202, Höchster, was ich habe – BWV39 en tenslotte Phoebus eilt mit schnellen Pferden – BWV202.
Suite nummer 3
Instrumentaal werd gekozen voor twee composities waar beurtelings de traverso en de viool centraler stonden; BWV1038 en BWV1079. Vermeldenswaardig is het feit dat deze muzikanten het hoogste belang hechten aan historische correctheid. Zo proberen ze ook via hun instrumenten de klank van toen zoveel mogelijk te benaderen. Er wordt bewust gekozen voor een houten traverso, een tussen de knieën geknelde cello, gebogen strijkstokken. Je kon dus eigenlijk perfect je ogen sluiten en je in dat koffiesalon van toen wanen. Soms spelen ze ook trouwens volledig in barokke gestiek. De keuze voor cellosuite nummer 3, solo uitgevoerd door Ronan Kernoa was er dan ook eentje om in het geheugen op te slaan.
Op het einde van het Bachfestival – perspartner van Klassiek Centraal – is Bach dus eigenlijk een soort huisvriend geworden. Je zal er nooit meer op dezelfde manier een cd van opleggen of een concert van bezoeken. Er werd namelijk iets in je koffie gedaan.
- WAT: Bachfestival
- WIE: Les Abbagliati, Soetkin Elbers – sopraan, Frank Theuns – traverso, Annelies Decock – viool, Dimos de Beun – klavecimbel, Ronan Kernoa – cello
- WAAR: Kerk van Edegem, Elsendonk
- WANNEER: zaterdag, 10 juni 2017
- Foto’s : ©Bachfestival
