582
Tinne De Bie, auteur van het boek Hartekracht, therapeute en intuïtief kunstenares vond op onverwachte, maar toch heel natuurlijke manier haar weg naar en in de wereld van het creëren met lichaam en geest. Hoe ze daartoe kwam en wat de pijlers zijn tot natuurlijke zelfontplooiing van het individu en zo ook van onszelf als maatschappij, deelt ze in haar boek Hartekracht, licht in het donker. Daarnaast schildert ze taferelen waarvan het licht letterlijk naar en in de mens wil komen huizen. Iets wat we deze dagen zo hard nodig hebben.
“Ik had nooit vermoed dat ik ooit in de kunstwereld zou terecht komen, had ik absoluut nooit kunnen vermoeden. Hoewel; tijdens het middelbaar volgde ik braaf Economie-Wiskunde. Toch was ik stiekem best jaloers op de leerlingen van de richting Beeldende Kunst. Maar dat was voor de ‘moeilijke’ studenten, de rebellen en dus niet voor brave meisjes zoals ik. Ik deed vooral wat van mij verwacht werd en rare kuren verkopen hoorde daar niet bij.
Intuïtie
Het was pas vele jaren later, in 2014, dat creativiteit uiteindelijk dan toch op mijn pad kwam. Ik vond in de yogastudio een flyer voor een schildercursus en dat trok mij waanzinnig aan. In eerste instantie dacht ik: ‘Allee, dat is toch niets voor mij. Ik kan toch helemaal niet schilderen!’ Gelukkig stond er ook op die flyer dat ervaring absoluut niet vereist was en zodoende schreef ik mij toch in voor die cursus. We leerden daar geen schildertechnieken, wel een methode om de kunstenaar in jezelf te ontdekken en van daaruit, vanuit je gevoel en vanuit verbinding, te schilderen. Geen juiste of foute penseelstreken. Enkel uitdrukking geven, expressie aan datgene wat in je leeft. Je maakt je innerlijke leefwereld zichtbaar, tastbaar waardoor je veel meer vanuit verbondenheid in het leven kan staan.
Het was pas vele jaren later, in 2014, dat creativiteit uiteindelijk dan toch op mijn pad kwam. Ik vond in de yogastudio een flyer voor een schildercursus en dat trok mij waanzinnig aan. In eerste instantie dacht ik: ‘Allee, dat is toch niets voor mij. Ik kan toch helemaal niet schilderen!’ Gelukkig stond er ook op die flyer dat ervaring absoluut niet vereist was en zodoende schreef ik mij toch in voor die cursus. We leerden daar geen schildertechnieken, wel een methode om de kunstenaar in jezelf te ontdekken en van daaruit, vanuit je gevoel en vanuit verbinding, te schilderen. Geen juiste of foute penseelstreken. Enkel uitdrukking geven, expressie aan datgene wat in je leeft. Je maakt je innerlijke leefwereld zichtbaar, tastbaar waardoor je veel meer vanuit verbondenheid in het leven kan staan.
Dat brengt me naadloos bij spiritualiteit. Spiritualiteit is voor mij bewust leven, bewust leven in verbinding met het grotere, onzichtbare geheel. Noem het god, het universum, het oneindige bewustzijn… het zijn slechts termen om uitdrukking te geven aan het grotere geheel en de verbinding die je daar mee maakt, vanuit je hart, vanuit je zijn. Op zich was ik al van 1999 bezig met energetisch werk. Toch bleef dat vooral een mentaal gegeven. Pas in combinatie met het schilderen, het werken met kleur, het expressie geven aan die innerlijke, onzichtbare wereld, kon ik verbinding maken vanuit mijn hart, vanuit mijn zijn. Dus ja, voor mij gaan kunst en spiritualiteit hand in hand. Meer nog, ze versterken elkaar.
Waarneming
Voor mij gaat het om voelen, doorvoelen… en dat gevoel dan op doek zetten, zodat het tastbaar wordt. De energie die achter het gevoel schuilt, krijgt zo vorm, kleur, leven. Er is altijd wel een bepaalde mate van gevoel aanwezig, zelfs bij “kopieerwerk” anders zou je niet kunnen creëren. Toch zie ik het vaak bij mijn cursisten wanneer ze schilderen vanuit het hoofd of vanuit het gevoel, verbinding… het is vaak een gigantisch verschil.
Voor mij gaat het om voelen, doorvoelen… en dat gevoel dan op doek zetten, zodat het tastbaar wordt. De energie die achter het gevoel schuilt, krijgt zo vorm, kleur, leven. Er is altijd wel een bepaalde mate van gevoel aanwezig, zelfs bij “kopieerwerk” anders zou je niet kunnen creëren. Toch zie ik het vaak bij mijn cursisten wanneer ze schilderen vanuit het hoofd of vanuit het gevoel, verbinding… het is vaak een gigantisch verschil.
In 2014, tijdens een dieptepunt in mijn leven, (her)ontdekte ik creativiteit in de vorm van schilderen. Het was mijn reddingsboei in een donkere periode. Een uitlaatklep die me de kans gaf al mijn zorgen, angsten, kwaad-zijn-op-de-wereld op doek te smijten en daarmee uit mijn systeem. Er kon en mocht letterlijk en figuurlijk opnieuw kleur stromen doorheen mijn leven. In dat proces was het schrijven van mijn boek een natuurlijke, volgende stap.
Boek
Hartekracht gaat over de verbinding met je hart, die altijd en overal aanwezig is. Nochtans zijn we dit vergeten, mede door alles wat we in ons leven meemaken en door wat ons aangeleerd is. We leren om muren te bouwen rondom ons hart, onszelf anders/beter voor te doen dan we zijn. Nu denk je misschien ‘ja maar, ik ben toch gewoon mezelf hoor’ en dat is voor een groot deel ook zo. Toch als anderen je vragen hoe het met je gaat, wat is dan jouw antwoord? Vertel je echt hoe je je voelt vanbinnen of vertel je daar een versie van? Dat zijn die muren rondom je hart die in werking treden. Ze houden je hart veilig, zodat het niet nog meer gekwetst wordt, maar op den duur verlies je hierdoor ook de verbinding met jezelf. Je leeft vanuit een soort overlevingsmodus, in plaats van uit je hart. Hartekracht biedt graag een antwoord op die muren, hoe het ook anders kan en wat je kan doen om die te laten zakken, af te breken.
Het is een belangrijke boodschap voor de hedendaagse mens die terug moet durven. Daarin zit onze toekomst als mens vervat. Iedereen voelt dat de wereld aan het veranderen is. We hebben, als collectief, dringend nood aan mensen die leven met hart en ziel, in verbinding met zichzelf, zijn medemens en de natuur.”
Enkel op die wijze kunnen we samen een toekomst creëren, met respect voor elkaars unieke zijn, met ruimte voor verbondenheid. Dat is de wereld die ik onze kinderen graag nalaat.
Meer info: http://justbie.be
