Vincent M Bakker – de kringloop van het originele denken

by Knopskaya augustus 19, 2020

written by Knopskaya augustus 19, 2020

Vincent M. Bakker (Arnhem, NL, 1966) begon als jonge knaap van twaalf te tekenen, volledig ongestuurd door wat een academie, leraar of derden hem oplegde. Het ontstond als een natuurlijk gevoel dat zich niet laat opdringen. Het maken van tekeningen en schilderijen gebeurde vaak tijdens periodes van inspiratie die werden afgewisseld met periodes van andere activiteiten. Wat wel constant aanwezig was, was een interesse voor hedendaagse kunst. De jonge Vincent bezocht vooral musea met hedendaagse kunst, vanuit de gedachte dat kunst eerder moet verrassen dan exact zijn. Het was daarbij vooral de originaliteit die hem raakte, het vraagstuk uit welke ader zo’n werk werd getapt. Het brengt je terug naar de oorsprong van gedachten van de kunstenaar die op deze manier gedachten van het publiek triggert.

Vrijheid

Zo kan men ook onlogische dingen in het werk van Vincent terugvinden. Ze sporen je aan om na te denken en er je eigen verhaal van te maken. Je weet niet wat er staat, maar onbewust ga je toch aan het denken hoe het proces tot stand is gekomen. Het leuke is dat je ook helemaal geen antwoorden hoeft te vinden. Het is best OK om iets niet te begrijpen. Zo maakt Vincent zelf ook nooit plannen over hoe een werk er zal komen uit te zien.

Alles ontstaat op het doek zelf. Vrijheid is hierbij het sleutelwoord dat kunstenaar en toeschouwer verbindt. Hij wil zich ook niet verdiepen in moeilijke existentiële vragen. Alles draait errond om even verdwaald te raken in het moment, om even verlost te geraken van de wereld om de fantasie te laten overwinnen. Zijn ideeën kunnen komen door een beeld uit een film, een ontmoeting op straat, dingen waar geen direct verhaal achter lijkt te schuilen en die toch een hele dynamiek kunnen veroorzaken.

Vincent gebruikt veel verschillende materialen. Hij schilderde aanvankelijk vooral in olieverf om over te schakelen op pentekeningen, aangevuld met stift en/of acrylverf. Door gebruik van ander materiaal, verandert ook de techniek. Hij wenst geen seriewerk te maken en net dat is de deur die hij opengeschopt heeft in de richting van zijn eigen evolutie. Na een paar werken in dezelfde stijl verliest hijzelf ook interesse in het verhaal. Net door dan te veranderen van aanpak, worden zijn verhalen weer spontaner gevoed.

Helemaal raak is dodelijk

Het fijne is dat de kunstenaar zichzelf nog kan verrassen. Zo merkte hij op dat zijn geschilderde figuren kledij dragen, waar zijn getekende figuren doorgaans naakt zijn. Zijn manier van figuren neerzetten is zijn sterke signatuur. Een werk van Vincent M. Bakker kan men zo herkennen tussen duizend anderen.

Vincent M. Bakker wil niet het mooiste schilderij maken, hij wil enkel vrij zijn en openingen bieden in de imperfectie van dingen, omdat het net die dingen zijn die de aandacht trekken en een dynamiek provoceren. Hij streeft ernaar om zijn kunst te maken als een schrijver die een goed boek schrijft. Zo een boek wil je opnieuw en opnieuw lezen om er steeds nieuwe dingen in te ontdekken.

Woordje van de galerijhouder

Wat Hugo Tanghe van Galerij Mix-Art zo erg aanspreekt in de kunst van Vincent M. Bakker, is het filmische gegeven van het geheel, de beeldentaal van de kunstenaar. Hij ervaart een soort van magie wanneer hij het werk van Bakker aanschouwt; een duister dat vragen oproept. Men wil telkens meer weten en hoopt op een vervolg.

Daarnaast ziet hij nog meer vrijheid in het niet afgewerkte aspect van het werk. Het moet een belofte kunnen inhalen, iets waarop je blijft wachten. Net daardoor blijft het interessant. Hij ziet Bakker dan ook als het beginverhaal van een heel eigen beweging binnen de hedendaagse kunst.

Website Vincent: www.mixart.be/Vincent_M_Bakker