Bert Popelier is dichter en toneelauteur. Jarenlang werkte hij ook als freelance cultuurjournalist voor De Tijd. Van 17 maart tot 17 mei schreef hij elke dag minstens één gedicht over de corona crisis. Dit boek bundelt 100 gedichten die een indruk geven van de sfeer en evolutie van de situatie. Het is een kroniek van verbijstering, onmacht, vereenzaming, geduld, opstand en alle andere gevoelens waar we met z’n allen door gegaan zijn tijdens deze crisis. De auteur verwoordt ze in zijn gekende stijl en geeft op die manier een inkijk in zijn persoonlijke corona dagboek.
Het is geen cryptische poëzie. Elk gedicht is herkenbaar. De auteur vertolkt wat wij allen hebben ervaren en helaas opnieuw beleven: de afzondering, de verbijstering, de vrees voor besmetting, de dwingende waakzaamheid, de kantelende maatschappij, het politiek geharrewar. Bert Popelier heeft zich, met de antennes die een schrijver heeft, ingeleefd in diverse particuliere situaties, deze van alleenstaanden, jongeren, oudere mensen, zieken, artsen, paramedici, wetenschappers, politici, bedrijfsleiders, zelfstandigen, kroeglopers, noem maar op. Het is merkwaardig hoe een pandemie telkens de aanleiding wordt voor een vaak filosofisch georiënteerd gedicht. Er spreekt uit de bundel een diep humanisme.
Geduld
Berg je plannen op, voorlopig toch,
zolang het loopt, tergend traag
en in het ongewisse.
Het is je geraden te volgen
wat wordt voorgeschreven.
Je staat onder voogdij. Berust.
Onderzoek het woord geduld,
draai het om, zet het op zijn kop,
haal de letters uit elkaar.
Staar naar de resten van het alfabet.
Nu je alle tijd hebt,
heeft de tijd geen betekenis.
Hoe dan ook komt de dag terug
dat je niet snel genoeg bent
om te moeten leven.
Te koop
De bundel is uitgegeven op 550 exemplaren en kwam tot stand bij de uitgeverij Mithras. Het is een stevige uitgave op kwaliteitsvol papier. De bundel is online te koop bij de uitgeverij en is genummerd én gesigneerd door de auteur.
Bert Popelier (°1945) werd geboren in Passendale en groeide op in de streek rond Ieper.
Hij studeerde landbouwwetenschappen, ontwikkelingssamenwerking en voedingsleer aan de Universiteit Gent maar besloot na enkele jaren door het leven te willen gaan als schrijver.
Bert Popelier publiceerde bij diverse uitgeverijen (De Bezige Bij, Manteau, Poëziecentrum, Pandora Publishers, Uitgeverij P) vijftien boeken, meestal poëzie en theatermonologen.
Als literator kiest hij voor historische onderwerpen, in het bijzonder uit het einde van de 16de en het begin van de 17de eeuw, omdat er tijdens dat tijdperk tal van levensbeschouwelijke en sociale conflicten in onze gewesten aan de orde waren. Zo schreef hij theatermonologen over de inquisitie, de godsdienstoorlogen in de Zuidelijke Nederlanden, en over het opkomende vrijzinnig humanisme. In dezelfde geest verschenen van hem ook twee hedendaagse humanistische dichtbundels. In 2014 publiceerde hij een lang vredesgedicht, getiteld ‘De Muur van de Vermisten’, dat geïnspireerd is op de Eerste Wereldoorlog. Al die monologen werden diverse keren in theatervorm opgevoerd, onder meer door Herbert Flack en Karel Vingerhoets.