Professor emeritus Ignace Bossuyt blijft naarstig het goede werk verderzetten. Hij analyseert de muziek van Johann Sebastian Bach tot in de kleinste details zodat zijn composities voor iedere melomaan kunnen gezien en begrepen worden.
De h–Moll–Messe van Bach werd in 1750 gecomponeerd, kort voor zijn dood. Het zou zijn ultieme werk worden aangezien hij er al zijn kennis en ervaring ingelegd had; een muzikaal testament.
Het boek is uitgegeven bij de Universitaire Pers Leuven, maar is niet enkel geschreven met het oog op studenten musicologie. Neen, iedere Bachliefhebber kan er zijn of haar hartje in ophalen. Bossuyt doorgrondt muzikale structuren en hun betekenissen. Hij koppelt deze aan de teksten, die ook correct vertaald werden.
Tekst op muziek plaatsen, het is niet simpel. Ook hier wordt aan de hand van illustraties alles duidelijk gemaakt. Een extra dimensie is dat Bossuyt ook de verschillen verklaart met ander werd van Bach. Naast de h–Moll–Messe leert men nog zoveel meer kennen over de modus operandi van de componist.
Het voetnotenapparaat is correct, maar niet overheersend. Dit geeft een gevoel van ontspanning en studie tegelijk. Een mooie formule, want ze zorgt ervoor dat men het hele werk wil uitlezen en bij de hand houden als naslagwerk. Dit maakt het tot een onmisbaar onderdeel in iedere muziekbibliotheek.
- WIE: Ignace Bossuyt
- WAT: De h-Moll-Messe
- UITGAVE: Universitaire Pers Leuven