Chris Murphy, het zou het Engelstalige equivalent van Jan Peeters kunnen zijn… Maar toch, dit is een naam die ze in Mechelen niet snel zullen vergeten. Er zou dus een violist naar de Floeren Aap komen. Een singer-songwriter die een viool gebruikt en geen gitaar of elektrische piano? Veel van de vaste klanten probeerden er zich wat bij voor te stellen. Een viool doet tenslotte nogal snel denken aan ingetogen muziek en iedereen was wel in voor wat meer energie en sfeer op zaterdagavond. Het was een heel podiumcafé vol gelukkigen die het voordeel van de twijfel aandurfden en hun curiositeit konden botvieren. Want sfeer was er, maar liefst drie en half uur aan een stuk speelde de man de pannen van het dak.
Murphy, afkomstig uit Los Angeles, California is niet op zijn mond gevallen. Alsof hij je beste vriend is praat hij de nummers aan mekaar. Hij staat dan ook al meer dan drie decennia op de planken om den brode. In Amerika luistert hij feestjes op voor mensen die wij als sterren kennen. Maar hij zocht wat anders, en vond het in ons Vlaanderenlandje. Al jaren droomde hij ervan om in Europa op te treden en daarbij richtte hij zijn pijlen op Nederland. Die ene dag waarop hij pauze nam en naar de Belgische muziekkroeg de Floeren Aap vertrok, zal hij echter niet snel vergeten. En het publiek nog minder.
Murphy is een man die geïnteresseerd is in zijn publiek. Nog voor hij begon, tijdens de pauze en daarna sprak hij geïnteresseerd met het publiek omdat hij ook wilde weten wat zij hem te bieden hadden. Of je nu schilderde of dat kleine jongetje was dat vol bewondering een praatje mee kwam slaan. Hij wist je te vinden en te voelen. Die energie nam hij vervolgens mee op het podium, waar hij het beste van zichzelf gaf. Zijn liederen zijn geïnspireerd op Ierse folk, traditionele country muziek, blues en dragen verhalen mee van gebeurtenissen die hem raakten. Ook naast het podium trouwens, want de man gaf je geen andere keuze dan mee te vieren. Hij stapte het publiek in zodat men achteraan mee in de ban van de viool werd geslagen.
Geen moderne snufjes zoals elektrische hi-tech violen, maar een fijn traditioneel houten instrument waar hij de diepste klanken weet uit te toveren, dit ook mede dankzij de aanwezige vijfde bassnaar. Wel werkte hij met loops, zodat hij zichzelf kon omvormen tot one-man viool kwartet. Hij wist daarmee exact hoe hij de sfeer moest opbouwen in intensiteit.
Meteen na het optreden, wist hij trouwens aan te kondigen terug te keren in oktober. U ook?
U kunt Chris Murphy volgen op facebook – Chris Murphy violist music – en instagram -Chrismurphyviolin of via zijn website.