De Nederlandse arts en antroposofe Mieke Mosmuller heeft een speciaal zintuig, ze ziet de dingen in al hun dimensies. Dat werd al eerder duidelijk bij het lezen van benadering van kunst. Klik hier voor het artikel
Vooral het individu is belangrijk. Ze cijfert zichzelf nooit weg en schrijft pretentieloos in de ik-vorm. Het is belangrijk dat we als mens onze sereniteit bewaren, maar mogen niet vergeten onszelf te leren doorgronden en appreciëren. Enkel zo kan je met beide benen evenwichtig in de maatschappij staan, de wereld en anderen in alle schoonheid ervaren.
Zo ook besloot Mieke Mosmuller om Toon Hermans, de inmiddels overleden Nederlandse cabaretier en levenskunstenaar, te ontmoeten. Ze vond daarbij het gegeven mooi dat hij God als een kracht aanvoelde, waar hij niet meteen de vinger op kon leggen. Een reeks keukentafelgesprekken, voedend voor beide gesprekspartners volgde vanaf 1995 gedurende ongeveer anderhalf jaar. In 1998 werden ze gepubliceerd. De onderwerpen zijn zo alledaags als ze vaak moeilijk bespreekbaar zijn. “Waarin is God te zien, hoe ervaar je leven en dood, ben je bang,…”. Hermans geeft zijn ziel bloot. Twee jaar later overleed hij.
Als lezer volg je en betrek je jouw ervaringen op de ervaringen van Mosmuller en Toon Hermans en je ontdekt steeds weer een stukje van je eigen wezen, een diepere zin van jouw eigen – eventueel niet gelovige – bestaan.
Mosmuller betrekt de lezer in het dagelijkse leven van Toon Hermans en zijn leefomgeving en laat zien dat ondanks hij een bijzonder mens was, we in de eerste plaats allemaal aan onze reis beginnen als mens. Dit maakt het boek voor altijd actueel.
https://www.miekemosmuller.com/over-mieke-mosmuller
Gewoon God, Toon Hermans – 9789075240214 – Uitgeverij Occident
Heer,
ik weet niet waar U bent
waar U zich ophoudt in het al
maar toen alles heel erg moeilijk werd
wist ik het ineens wel:
U stond naast me
ik kon met U praten.
Dat heb ik toen gedaan.
Het luchtte me op.
Dank U, Heer,
ik weet nu dat ik bij U terecht kan.
Toon Hermans (1932-2000)
