Beloftevolle tweede editie van Klankdomein dient zich aan

Kan je nog even kort het opzet schetsen van welk festival ‘Klankdomein’ wil zijn voor diegenen die er vorig jaar niet bij waren?

In het dagelijks  concertleven in Vlaanderen  is er duidelijk veel te weinig plaats  voor muziek van onze componisten.  Eigenlijk zou daar eens een studie moeten over gemaakt worden door onze knappe musicologen of onderzoekers. Ik vermoed dat de oorzaken moeten gezocht worden in het onderwijs en in de opleiding, en niet zozeer bij de kwaliteit van de composities die we presenteren. Met dit Festival wil ik juist gaan zoeken naar deze dikwijls  vergeten muziek, en ze terug voor het voetlicht brengen. Zo konden we verleden jaar aandacht geven aan de strijkkwartetten  van Flor Alpaerts, die niet meer uit hun bewaarkaften waren geweest sinds een 40-tal jaren, en de kamermuziek van Jef Maes: twee componisten die in hun tijd toonaangevende musici waren, maar na hun overlijden al te snel in de vergeethoek raakten.

Je legt naast componisten uit het verleden ook een mooi accent op nog levende componisten en ook erg jonge talenten. Waarom is het zo belangrijk dat zij een evenwaardige plaats krijgen?

In al te veel concerten mis ik steeds de inbreng van muziek van heden ten dage.  Een inbreng van actuele muziek  maakt een concert zoveel boeiender, omdat er dan een werkelijke dialoog of confrontatie ontstaat.  Een  Schubert concert of een Beethoven/Brahms concert mankeert voor mij uitdaging, hoe grandioos deze muziek ook mag zijn. Ik sta voor 100 % achter het motto van het project Klankdomein: ‘Er moet een beetje avontuur, beweging, onrust, aandrang en drift in het leven van alle dagen aanwezig zijn, anders gaat de tijd in grijze eentonigheid voorbij’ . Niet mijn woorden, maar deze van Stijn Streuvels.  En dus ben ik blij om ditmaal werk te kunnen presenteren van de jonge Tim Mulleman, zoals ik verleden jaar kon doen met werk van Mathias Coppens. Daarnaast zijn er ook twee creaties: eentje van Rudi Tas en eentje van Jan Van Damme. Beiden te beluisteren op het slotconcert in Kasteel Sorghvliedt in Hoboken.

 Je koos ook voor een stuk programma met oude muziek van De Croes. Kan je de rol van onze oude Vlaamse componisten toelichten?

Er is wereldwijd aandacht voor onze Vlaamse polyfonisten  uit de 14^de-16^de eeuw. Zij behoorden met recht en reden tot de Europese top. Maar ook onze componisten uit de barok over vroeg- klassiek wisten aardig wat faam te vergaren. Maar blijkbaar weten zij zich niet altijd op onze concertpodia te handhaven of worden zij al te snel afgedaan als tweederangs. Zo is de muziek van Henri-Jacques De Croes wat ondergesneeuwd geraakt. Hij was nochtans verbonden aan de hoven van Thurn & Taxis en Karel Van Lotharingen.
Dank zij de vondst van de violiste An Cnop  in Stockholm kunnen we nu terug aandacht geven aan de concerti voor viool van De Croes en zullen we kunnen genieten  van de kwaliteit en vitaliteit van deze muziek.  Met recht en reden geeft zij samen met haar ensemble ‘le Pavillon de Musique’ dan ook het openingsconcert in Schoten op vrijdag 13 oktober.
Komend jaar zal het misschien de beurt zijn aan Loeillet of  Van Maldere en waarom ook niet Charles De Bériot. Voor de concertganger van ‘Klankdomein’ wil ik een zo breed mogelijk beeld ophangen van de muzikale creativiteit over de eeuwen heen van onze componisten.

 Er is opnieuw gekozen voor veel verschillende uitvoerders naast een waaier aan componisten. Merk jij de noodzaak bij onze hedendaagse musici om meer draagvlak voor onze eigen muziek?

Dat is een wat heikel punt. De musici en ensembles waarop ik  een beroep doe, kennen dikwijls de partituren niet die ik hen voorstel.  In hun opleiding worden zij daar al te weinig mee in contact gebracht. Enigszins begrijpelijk, omdat er gefocust wordt op het grote repertoire. En dat is op zich wel goed en noodzakelijk willen zij zich breed ontwikkelen. Maar  als ik dan afkom met een onbekende partituur zijn ze wel nieuwsgierig en gaan met open vizier aan de slag. Dat is fijn en hoopgevend.  Enkel zou men dan de durf moeten hebben om deze partituren ook verder aan de man te brengen bij concert-organisatoren. Want het is gekend dat deze er toch wel wat afwijzend tegenover staan. En dat is spijtig. Wat peper en zout maakt alles toch zoveel smakelijker, en het laat een concert uitgroeien tot een werkelijke belevenis . En dat kan best ook met de integratie van een compositie van een Vlaams componist.

http://klankdomein.be