Marco Beasley gaf in het kader van Laus Polyphoniae twee uitverkochte concerten in AMUZ. Wat de man doet, mag als uniek beschouwd worden. Hij zette de muziek van de renaissance terug op de kaart met de grootste eerbied voor de totale tekstbeleving. Het programma zou iets totaal anders worden dan men van hem is gewend. Zo werd het althans aangekondigd. We mochten een interview afnemen waarin hij zelf de achtergrond van het verhaal schetst.
Isabelle d’Este
Rond haar draait het allemaal. Isabella (Ferrara, 18 mei 1474 – aldaar, 13 februari 1539) was gehuwd met Francesco Gonzaga, markies van Mantua en gebruikte haar contacten om haar culturele honger te stillen. Ze zong, speelde luit en schreef maar liefst rond de 28.000 brieven. Ze verzamelde een collectie gedichten die ze op muziek liet zetten. Het genre waarin ze gebracht worden, heet frottole en geeft gestalte aan het Italiaanse humanisme. In de teksten staat de vrouw centraal; als madonna, als zus, moeder, als geliefde. Meer vertelt Marco Beasley u graag in het videogesprek dat we met hem hadden. U kunt het onderaan dit artikel samen met de trailer terugvinden.
Frottole
Het genre zou totaal verschillen van wat Beasley meestal brengt. De verantwoordelijke die de lezing vooraf bracht, verontschuldigde zich bijna. Wie naar Marco Beasley komt luisteren louter als zanger, houdt duidelijk geen rekening met de passie voor het woord die achter de man schuilgaat. De liederen waren met dezelfde passie voor het woord gezongen als tijdens andere programma’s. Vooraan stond een man die met al zijn kunnen de kunst van het reciteren van de Italiaanse lied- en woordkunst belichaamde. Dat het hoofsere liederen waren die ik voorheen nooit hoorde, stoorde totaal niet, alles greep recht naar het hart.
Mooi was ook dat er fysiek gestalte was gegeven aan Isabella d’Este en de andere bezongen vrouwbeelden. Danseres Lieselotte Volckaert zette mooie danspasjes die de muziek kracht bijzetten. Daarnaast leverde ze ook een sterke acteerprestatie in het belichamen van de verschillende vrouwbeelden; het speelse meisje versie hartstocht en weemoed. Ook een extra applaus voor de percussionist die een soort van virtuoos schaduwspel speelde met verschillende tamboerijnen.
Natuurlijk voorzag Beasley ook was extra voor de die-hard-fans. Hij zong een liefdeslied en een tarantella als afscheid. Prachtig.
- WAT: Il Labirinto di Isabella
- WIE: Marco Beasley
- WAAR: AMUZ
- WANNEER: 23 augustus 2017
- Foto’s: ©Frederik Sadones