De in 1979 in New York geboren dirigent James Gaffigan is desondanks zijn jonge leeftijd een veelgevraagd en gerespecteerd dirigent die reeds met de grootste orkesten speelde op vier continenten. Zo was hij ook een tijd lang gastdirigent bij het Nederlands Radio Filharmonisch Orkest. Uit deze samenwerking vloeiden meerdere opnamen van de symfonieën van Sergey Prokofiev (1891-1953).
** In 2017 werden symfonieën één en vijf opgenomen. De nadruk werd hierbij gelegd op Sergey Prokofiev als grappenmaker en agitator, maar ook als ernstige componist. De bedoeling hierachter is het schizofrene binnen zijn vroege werk – ook goed hoorbaar in zijn pianomuziek trouwens – tot uiting brengen. Dit schizofrene heeft vooral te maken met de tijdsgeest in het Rusland ten tijde van WOI. Door de wel erg in de verf gezette forte passages, gaat het effect soms flink in de mist. Het meesterlijke moet hierdoor meermaalss plaatsruimen voor iets dat bijna bombastisch klinkt. Dit ten koste van het muzikale.
*** De opname van 2016, waarop Jaffigan symfonieën nummer 6 en 7 dirigeert geven een duidelijker beeld van Prokofiev als componist. Niet omwille van de compositiekeuze, maar omwille van de verfijndere werkwijze. Er wordt een duidelijke link gelegd naar Haydn en Mozart. Hoe zouden zij gecomponeerd hebben indien ze in de twintigste eeuw zouden hebben geleefd? De zesde symfonie begint toch weer ietwat overbombastisch wat mij betreft. Ze evolueert, naar kleine nootjes, fijne intervallen en mooie savoureerbare samenklanken. Het kinderlijke in de zevende symfonie komt ook mooi tot uiting.
Benieuwd naar Gaffigans werk m.b.t. Prokofiev? Schaft u dan eerder de opname uit 2016 als eerste aan.
- WAT: Sergey Prokofiev, Symfonieën 1&5 – 6&7
- WIE: James Gaffigan
- UITGAVE: Challenge Classics CC72714, CC72732