KEW cello, finaledag 2: Frankrijk speelt sympathiek, maar slordig en opgehitst

by Knopskaya

Dinsdag 30 mei:  Yan Levionnois (°1990 – Frankrijk) en Aurélien Pascal (°1994 – Frankrijk). De verwachtingen waren hoog. Levionnois beet de spits af. Hij voelde zich duidelijk in zijn element op het podium. Zijn glimlach ging afwisselend uit naar publiek en orkest. Het was allemaal zo gemoedelijk dat het wat slordig werd.

Een beetje spijtig eigenlijk, want af en toe had hij toch zijn virtuoze momenten, zowel bij het opgelegde stuk Sublimation, als bij het uitvoeren van het Concerto n. 2 in b op. 104 B 191 van Antonín Dvořák. De spanning die componist Toshio Hosakawa in zijn compositie verwerkte, was dus ook nauwelijks voelbaar. Zou het kunnen dat de kandidaten van de avond ervoor het stuk beter hadden begrepen? Sihao He speelde dan wel veel te ingetogen, maar er waren een pak meer Aziatische klankkleuren te voelen. Toch zal het Sihao niet helpen. Correct en voorzichtig spelen loont niet, de virtuoze momenten van Levionnois zullen hem toch wel hoger doen eindigen. Aan de uitvoering van Dvořák viel niet zo veel toe te voegen. Het was allemaal een beetje wazig geworden. Ook het orkest volgde de dromer in kwestie.

Voor Aurélien Pascal lag de lat extra hoog. Hij moest immers  Brannon Cho gaan evenaren met het Concerto n. 1 in Es op. 107 van Dmitri Shostakovich. Hij begon met een Sublimation waarvan men niet goed weet wat te denken. Hij hing ook wat scheef met zijn cello. Zijn stijl wekte hierdoor bij momenten wel wat kunstzinnig gevoel op, maar werd zo ook hevig en opgehitst zonder extra spanning op te leveren. De compositie van Hosokawa begon toch wel zeer sterk. Even later traden dan kleine onzorgvuldigheden op tijdens zijn hevige momenten. Hosokawa glimlachte eerst nog veelbelovend in het publiek, waardoor uw dienares kon vermoeden dat het voor hem toch wel de goede kant op ging. Toen de rest van de jury simultaan de balpen bovenhaalde, bleek de slordigheid het van zijn toch wel gevoelige momenten gehaald te hebben. Zijn versie van Shostakovich was eigenlijk ook best controversieel. Begon sterk en ging dan in pieken en dalen, met weeral mooie momenten en doorjaagmomenten die mekaar afwisselden. Het werd bij dit stuk wel duidelijk dat hij de sterkere kandidaat van de avond was.  Intens gespeeld, maar Brannon Cho evenaren lukte niet.

Herbekijken? Klik hier.

Onze voorlopige rangschikking

Brannon Cho: top drie

Aurélien Pascal: tussen vier en zes

Yan Levionnois: laatste zes

He Sihao: laatste zes


  • WAT: KEW, finaledag  2
  • WIE: Yan Levionnois en Aurélien Pascal
  • WAAR: Henry Le Boeufzaal, BOZAR, Brussel
  • WANNEER: dinsdag, 30 mei 2017
  • FOTO’S: © Canvas
Aurélien Pascal

 

 

 

Misschien houdt u ook van:

Wij gebruiken cookies om onze website en de inhoud er van te optimaliseren. Akkoord