Het was onwennig voor publiek en kandidaten. De jaarlijkse wedstrijd die zo erg leeft in het hart van al wie het van dichtbij mag meemaken, vindt plaats achter gesloten deuren. We missen het. Maar zoals iemand het ons deze ochtend vroeg reeds opmerkte, welk effect moet dit niet hebben op de deelnemers om plots voor een zo goed als lege zaal te zitten, voor een jury van toch wel wereldautoriteiten. Krijgt men dan meer een examengevoel? Wat doet het met de zenuwen, die zich zelfs van de grootste artiest durven meester maken op dat moment? De hamvraag is dan ook of we binnen enkele weken dezelfde winnaar gaan zien uit de bus komen, die voor een groot publiek zou hebben gewonnen? De comfortzone is alles. Maar het dient ook gezegd te worden, dat zo’n winnaar een echte kameleon moet zijn en berusten ons in het covid-lot dat ons allen het voorbije jaar trof.
Van de eerste ronde wordt duidelijk dat er toptalent aanwezig is, en dat kan ook niet anders gezien de strenge selectie. Veel zal afhangen van wat de jury het belangrijkst acht. Het persoonlijke visitekaartje van de artiest wordt steeds getoetst aan techniek en interpretatie. Wij nemen u dagelijks beknopt mee door die eerste ronde.