De laatste opname van Magdalena Kožená en Simon Rattle werd grotendeels vorig seizoen gemaakt, toen het vrouw-en-man-team vaste artiesten waren bij het Tsjechisch Philharmonisch Orkest. Kožená is in stralende vorm tijdens het uitvoeren van muziek die grotendeels goed bij haar stem past, en het orkest speelt fabelachtig onder leiding van Rattle. Hoe kan het ook anders? Dit is opnieuw een succesopname.
Inderdaad, in Bartóks Vijf Hongaarse volksliederen is het het orkest dat in de schijnwerpers staat – er gebeurt zoveel dat men dit ook gerust zu kunnen beluisteren zonder de stem. Maar wie wil de magische stem van Magdalena Kožená nu missen? Correct, niemand. De manier waarop Kožená zich verdiept in de expressieve mogelijkheden die elke taal biedt, blijkt uit de openingsset van vijf volksliederen die Bartók selecteerde en orkestreerde uit de bloemlezing van twintig van dergelijke stukken die hij in 1929 had verzameld en voor stem en piano had bewerkt, na tientallen jaren het Hongaarse platteland te hebben doorkruist op zoek naar authentieke Magyar-melodieën.
Berio’s 11 Folk Songs zijn andere verzameling liederen waarin je een componist voelt die zich vermaakt – De liederen beginnen beginnen in de VS en eindigen in Azerbeidzjan, onderweg een tussenstop met een een opschrikkend klinkend Siciliaans pleidooi voor degenen die in gevaar zijn op de zee, alles verhalend gebracht door Kožená met het grootste zangplezier. Hier schetst het voltallige orkest in de glinstering van licht op gevaarlijke golven. Het geheel is uitbeeldend en opzwepend neergezet. Men mag gerust wegdromen.
In Ravels sfeervolle maar rechttoe rechtaan Cinq Mélodies populaires grecques, klinkt Kožená helemaal thuis. Meer nog dan in de Cinco Canciones Negras van Montsalvatge. Men voelt bij deze opname absoluut waar haar hart het meest naar uitgaat en dat maakt het geheel ook totaal menselijk en oprecht.
Kožená voelt dan ook een diepe affectie bij deze Folk Songs die ze als een weerspiegeling van haar jeugd ziet, van haar familieleven en eerste herinneringen. Die weemoed voelt men opspringen wanneer ze een aantal van deze liederen zingt. Alsof ze bij momenten overmand wordt door nostalgie. Dit ondanks er geen liederen op deze opname staan uit haar eigen Moravië.
Een warme opname vol speel- en zangvreugde.
Pentatone – PTC5187 075 http://www.outhere-music.com