Ádám Fischer is geen onbekende in de Haydn-symfonieën, want hij nam drie decennia geleden een complete cyclus op met het Oostenrijks-Hongaarse Haydn-orkest op Nimbus. Met uitzondering van een dvd-opname van Haydns Schepping heeft Fischer sindsdien geen Haydn meer uitgebracht, maar nu, misschien op aandringen van label Naxos, begint hij met het Deens Kamerorkest aan een reeks met de laatste 25 symfonieën (die dus zowel de Parijse als de Londense sets zouden omvatten).
Wie de cycli van Mozart, Beethoven en Brahms van Fischer/DCO heeft gehoord, weet wat hem te wachten staat: vlijmscherpe articulatie, minimaal vibrato en een breed scala aan strijkstokslagen (die Fisher in de liner notes bespreekt). Deze muziek leeft! De Denen gebruiken natuurlijke trompetten, hoorns en pauken worden geslagen met houten hamers. De houtblazers zitten boordevol karakter. Dat het late symfonieën zijn, betekent ook dat ze matuur zijn, en zo klinken ze ook. Rijk en vol van leven.
Fisher probeert natuurlijk de klankwereld na te bootsen die Haydn kende. Maar hij legt in zijn notitie ook uit dat de sfeer van Haydns concerten was als “rockconcerten vandaag” en dat als een moderne uitvoering er niet in slaagt een vergelijkbare sfeer op te roepen, het niet authentiek is. Met het argument dat de populariteit van Haydn achterblijft bij Mozart en Beethoven, wil Fisher dat zijn uitvoeringen “krachtig, stormachtig en opwindend” zijn om ervoor te zorgen dat we ervaren wat dat eerste publiek voelde en hoorde. (Bron: The Classical Review)
Een opwindende opname die Haydn alle recht aandoet. Een bruisend gevoel dat laat vergeten dat Haydn veel te vaak stiefmoederlijk naast zijn tijdgenoten werd behandeld.
Naxos 8.574517 http://www.outhere-music.com
Dit betreft het tweede volume. Volume 1 is nog steeds verkrijgbaar.