Jean-Claude Vanden Eynden presenteert met Pièces égoïstes een intiem en persoonlijk pianorecital dat tegelijk een hommage is aan de rijkdom van het Belgische pianorepertoire. De titel verraadt iets van de geest van deze opname: het zijn stukken die de pianist voor zichzelf koos, uit genegenheid en affiniteit, zonder programmatische verplichting. Toch vormt de cd een coherent geheel waarin lyriek, introspectie en verfijnde klankcultuur de rode draad vormen.
De pianist kiest voor een benadering die zich verre houdt van virtuoos vertoon. Zijn spel is transparant en beheerst, met een aandacht voor detail die het lyrische karakter van deze muziek volledig tot zijn recht laat komen. In de meer intieme delen is er een zekere terughoudendheid voelbaar die de luisteraar dichter bij de essentie van de muziek brengt. De stem van de piano wordt nooit opdringerig, maar ademt een natuurlijke zanglijn die herinnert aan een tijd waarin expressie en elegantie hand in hand gingen.
De opname onthult een verfijnd gevoel voor klankbalans. Vanden Eynden kiest niet voor scherpe contrasten, maar voor een subtiele gelaagdheid waarin elk motief zich als vanzelf ontvouwt. Zijn toucher is helder en warm, zijn frasering soepel en natuurlijk. In de werken van componisten als Jongen, Franck en De Greef laat hij de rijkdom van de Belgische laatromantiek horen, terwijl in meer hedendaagse stukken de modernere harmonieën nooit hun poëtische kern verliezen.
Wat deze opname bijzonder maakt, is de vanzelfsprekendheid waarmee de pianist schakelt tussen stijlen en tijdperken. Elk stuk krijgt zijn eigen kleur, maar blijft deel van een groter geheel dat de veelzijdigheid van de Belgische muziekcultuur weerspiegelt. De uitvoering ademt rust en volwassenheid; ze getuigt van een muzikant die niets meer hoeft te bewijzen en enkel nog wil delen wat hem raakt.
De technische kwaliteit van de opname ondersteunt dit gevoel van intimiteit. De klank is ruim, maar niet afstandelijk, waardoor het lijkt alsof de piano zich in dezelfde kamer bevindt. De luisterervaring is daardoor niet enkel auditief, maar ook bijna tastbaar.
Pièces égoïstes is een opname die niet mikt op effect, maar op echtheid. Ze nodigt uit tot luisteren in stilte, tot aandacht en tot herontdekking van muziek die zelden op de voorgrond treedt. Het resultaat is een verfijnde en eerlijke getuigenis van een pianist die de kunst van het luisteren en laten klinken tot in de perfectie beheerst.
Musique en Wallonie MEW 2511 – http://www.outhere-music.com