Het werd hoogtijd voor een eerbetoon aan Alma Mahler, wiens dagboek door zovelen zo graag gelezen werd, maar wiens liederen nauwelijks werden uitgevoerd. Te betreuren, want ze maken een belangrijk deel uit van het romantische repertoire. Niets beter dan twee zelfzekere doch gevoelig kwetsbare vrouwen die haar karakter willen in de verf zetten: sopraan Elisa Caluwaerts en pianiste Marianna Shirinyan. Net waar de Sehnsucht uit Mahlers muziek zo naar verlangt.
Door velen werd ze beschouwd als mysterieus en veelzijdig, hetgeen haar wezen zo aantrekkelijk maakte, erotiserend bijna. Ze was vooruit op haar tijd en ongelooflijk vitaal. Daarmee past ze ook in het rijtje van filosofische en schrijvende sterke vrouwen met melancholische ziel als Hannah Arendt en Lou Andreas-Salomé (eveneens confidente van Sigmund Freud). Het romantische steeds in de inborst, maar toch beschikkend over een erudiete intelligentie. Net dat dromerige dat tegelijk ook diepgaand en zeer veelzeggend is, komt in een hele waaier confronterend tevoorschijn wanneer men naar deze liederen luistert. Het haalt het meest veelzijdige aan emoties in een mens naar boven die het echt wil beleven. Alsof men iedere gebeurtenis uit zijn leven wel ergens kan linken waardoor het meest banale plots een diepere zin krijgt, iets warms. Iets dat Mahler heeft willen vertellen over zichzelf en losmaken bij de luisteraar omdat het in haar wezen leeft en wil juichen. Een hunker naar liefde die dient gedeeld te worden, ondanks emotionele crisissen en relaties waarbinnen de machtsverhoudingen niet steeds zo duidelijk waren. Net daarin ligt de meerwaarde die Caluwaerts zich als sopraan heeft weten aan te meten. Men voelt hier geen misplaatste incarnatie, identificatie of vereenzelviging, maar een grote erkenning van Mahlers verlangens en dromen. Groeiende toenadering die bijna helend aanvoelt. Een album met een absoluut warme gloed, uitreikend. Een bewijs dat gevoel van alle tijden is. Sommigen zullen het aanvoelen als het heropleven van een oude ziel, terwijl het woorden zijn die een toekomst willen aanraken. En zo komt alles mekaar tegemoet, kruist het en versmelt het. Geen diep academisch studiewerk, maar een echte zoektocht naar de krochten van de duistere ziel van de componiste, waar het diep roodste vuur smeult.
Een zoektocht naar Alma is een beetje een zoektocht naar jezelf, waarbij alles intens belevend naar boven mag komen.
Klaar voor de catharsis?
Meine Seele – FUG796 http://www.outhere-music.com
foto: Athos Burez