Dat deze CD werd aangeboden binnen het spectrum van klassieke albums bij Alpha Classics is geen wonder. Serge Gainsbourg is een van die figuren die nog eeuwen meekan. Zijn rauwe stem, zijn filosofische verschijning, kortom zijn hele aura spreekt nog boekdelen, ook voor de generatie van tegenwoordig. Dat een groep van jonge Franse podiumkunstenaars onder de naam La Comédie-Française een heel spektakel met zijn nummers binnen eigen arrangementen aan hem opdroegen is dan ook niet te verwonderen. Dit album is een weergave van de nummers die ze daar brachten, doorspekt van bedenkingen en kleine filosofietjes om het geheel aan mekaar te praten. Fijnzinnig, lieflijk zelfs. In alle elegantie, down to earth. Geen megaspektakel, maar een sereen gebeuren waarin alle woorden juist geplaatst en op poëtische wijze tot hun recht komen. Iets wat gerust naast “het echte spul” in uw platenkast zal passen.
De zes jonge muzikanten beschrijven hem als briljant, inspirerend en inventief, doch timide, gevoelig en paradoxaal. Ze vragen zich daarbij af wat hij nog meer verborgen hield achter zijn ruwheid en befaamde letterlijke rookgordijn. Ze zien hem een beetje als een mysterie. Ergens doet hij hen denken aan Bob Dylan, schrijvende uit noodzaak. Omdat het maar eens moet gezegd worden, datgene dat op de lippen ligt. Bepaalde nummers zoals Je t’aime… moi non plus en Je suis venu te dire que je m’en vais zijn tenslotte in een enkele nacht geschreven.
Het was wel een hele uitdaging om het geheel om te vormen naar een soort van cabaret in plaats van concert – hetgeen men zou verwachten tenslotte – maar toch zit het hele Gainsbourg-gegeven erin vervat. De muzikanten zelf zien het geheel als een soort van stand-up concert. Liederen worden verwerkt samen met stukken interview die Gainsbourg ooit gegeven heeft. Langs de ene kant is er dus de muziek, maar langs de andere kant is er ook de figuur van Gainsbourg zelf die het geheel kleurt als een soort van gesproken portret. De intimiteit van het hele gebeuren is dan ook treffend mooi. Het geeft ook de liefde en de sensualiteit weer die toch in veel van zijn werk aanwezig was. Het is een beetje een zoektocht naar de artiest, naar de man en zijn inborst. Ook naar de herkenning voor eenieder in zijn teksten.
ALPHA 978 – http://www.outhere-music.com