Figuren die de geschiedenis zijn ingegaan en toch ergens een schim nalieten. Mr. Charles the Hungarian was er zeker en vast eentje van. Wat we over hem terugvinden is dat hij bijvoorbeeld in 1742 adverteerde voor een groot concert dat hij zou geven op de Franse Hoorn. Hij profileerde zich daarbij als multi-instrumentalist die het publiek dingen zou laten horen die nog nooit het Verenigd Koninkrijk hadden bereikt. Het was de periode waarin de hoorn evolueerde van puur jachtinstrument naar volwaardig lid van het orkest en zelfs solo-instrument.
Zijn echte naam moet Charles (Carlo) Vernsberg geweest zijn, een hoornspeler die rond diezelfde periode lid was van de Royal Society of Musicians. Over zijn eigen opleiding en carrière is eigenlijk weinig gekend. Er gingen geruchten dat hij uit Parijs was komen aanwaaien. Hij moet over heel Engeland en Ierland opgetreden hebben en een schare studenten gehad hebben, waaronder niet enkel heerschappen, maar ook dames en gekleurde (ex) slaven. Vrij bijzonder voor die tijd. Hij zou ook regelmatig hebben opgetreden samen met zijn vrouw.
Franse hoorn, barokklarinet en andere blazers hadden geen enkel geheim voor hem en hij wist het publiek te verrassen met zowel nieuwigheden zoals de Shalamo en Hautbois de Amour – iets waar het publiek van toen op zat te wachten – als populaire stukken. Hij bleek vooral een voorliefde te hebben voor het opvoeren van stukken van Händel, zoals de Water Music of de ouverture van Pastor Fido. Daarnaast speelde hij ook eigen stukken en improvisaties. Hij rekende hiervoor niet op medewerking van de componisten zelf waardoor hij ergens hun gevreesde rivaal werd – vooral voor Georg Friedrich Händel. Door het gebruik van al deze vernieuwende instrumenten kan het zelfs een beetje gezien worden als de loef afsteken van de grote meesters, met een groot showgehalte. Het waren vooral de stukken van Walsh publishers die hem interesseerden. Walsh gaf niet enkel Händel uit, maar ook Hasse.
Op deze CD brengt het Irish Baroque Orchestra o.l.v. Peter Whelan u de stukken die toen moeten zijn aangewend door de mysterieuze man in kwestie. De stukken klinken dynamisch en frivool, alsof ze u als luisteraar willen verleiden in een spel dat u nog nooit eerder hoorde en binnen een opstelling die zich hier perfect toe leent. Het is met alle respect een beetje het streven naar een betere cover dan het origineel op zijn achttiende eeuws.
Muziek waar u blij van wordt, een mooie afwisseling tussen gekende en minder gekende stukken.
Linn records CKD 718 http://www.outhere-music.com