Aeris is het negende ECM New Series-album dat de levendige en zeer expressieve muziek van Erkki-Sven Tüür bevat. Olari Elts, een lange tijd voorvechter van Tüürs composities, dirigeert het Estse Nationaal Symfonieorkest in meeslepende, intens gefocuste uitvoeringen van Phantasma, De Profundis en Tüürs tiende symfonie ÆRIS, een uitgestrekt drama van verschuivende energieën en interacties, dat is georkestreerd voor hoornkwartet en orkest. De symfonie bestaat uit vier bewegingen die naadloos in elkaar overlopen. Tüür: “Elke beweging drukt een verschillende ontwikkeling uit tussen het ensemble van solisten en het orkest. Soms verspreiden hun motieven zich in het orkest als memes die beginnen te veranderen en geleidelijk een leven op eigen benen krijgen…” Het album is opgenomen in de Estse Concertzaal in Tallinn.
Erkki-Sven Tüür, geboren in 1959 in Kärdla, Estland, is een prominente Estse componist die bekend staat om zijn combinatie van klassieke en hedendaagse stijlen. Hij studeerde fluit, percussie en compositie in Tallinn, waar hij les kreeg van notable docenten zoals Jaan Rääts en Lepo Sumera. Van 1979 tot 1984 leidde hij de progressieve rockband In Spe voordat hij zich volledig op compositie richtte. Met de opkomst van perestrojka kreeg zijn muziek internationale erkenning, wat leidde tot opdrachten van ensembles zoals het Helsinki Philharmonisch Orkest en het Hilliard Ensemble. Zijn werken omvatten het Vioolconcert ‘Illuminatio’, dat in 2008 in première ging. Tüür is sinds 1985 lid van de Estse Componistenbond.
Dit album is bijzonder expressief en suggestief tegelijk. Het laat klanken inwerken zodat men er zich een heel landschap bij begint voor te stellen tesamen met alle natuurfenomenen die er zich kunnen afspelen. Het zou als het ware achtergrondmuziek kunnen zijn bij een spannende film zonder woorden. Men voelt spanning opbouwen – strijkers, blazers en slagwerk – die zich afwisselt met verwondering en kleine accenten. Zo komt men in vier atmosferen tercht, vier delen die in mekaar doorlopen en die elk een eigen thema neerzetten. Geen vier seizoenen, maar eerder vier gemoedstoestanden die zich neerzetten en stilaan een eigen leven beginnen te leiden. Heel natuurlijk dus allemaal, het heeft zelfs iets improvisatorisch. Alsof Tüür het allemaal in 1 rechte lijn heeft gecomponeerd en het op de luisteraar heeft afgestuurd. Fijne muziek op zichzelf in de verliezen als in een film zonder beeld. Het verhaal mag je zelf uitvinden.
ECM new series 2784 487 6994 – http://www.outhere-records.com