Trio Khaldei staat al sinds 2011 op de planken. Hun concept bestaat er in om voor authenticiteit te pleiten door een rode draad te creëren tussen componisten en periodes. Eerder brachten ze reeds werk van Prokofiev en Sjostakovitsj uit op CD en kwamen ze in aanmerking voor de Supernova.
Op hun eerste album zetten ze de Russische kamermuziek op de kaart. Voor hun nieuwe album, Verklärte Nacht, kozen ze ervoor om de evolutie van de Weense school op de kaart te zetten vanuit een speciaal oogpunt, maar met een bijzonder gevoel voor continuïteit.
Uw recensent besliste het album mee te nemen op een zomerse rit naar de stille Kempen. Onbewust van het toeval stapte ondergetekende ’s ochtends in de wagen, haalde de CD voor het eerst uit het hoesje en stopte hem in de speler.
Koffie
En het klonk fris, precies, mooi afgewerkt, opzwepend. Snel een tussenstop zoeken, want hier hoort lekkere koffie bij. Eens gestopt en in het bezit van koffie, volgt een studie van de achterflap. Hummel… Waarom wordt die muziek niet vaker opgevoerd? Het heeft iets Mozartiaans speels en iets nostalgisch en doorvoeld Schubertiaans. Prachtig.
Verder op mijn rit, is Brahms aan de beurt. En ondanks het feit dat deze muziek uit de Romantiek dateert, past dit wonderwel na de compositie van Hummel. De zon ging hoog staan en begon toch wel wat te drukken, waardoor de zwaardere passages mooi door konden wegen op het gemoed.
Arnold Schönberg, zag ik op de flap… Die houden we voor de terugweg. Zou die niet wat afsteken tegen de rest van het album? Nee, het poëtische karakter van de Verklärte Nacht vertelt een verhaal dat het verhaal van Hummel en Brahms samenvat. Het trio speelt de hele CD trouwens alsof instrumenten woorden fluisteren.
Wijn
De avond valt, het is nu ongeveer half elf. We nemen er het boekje bij en lezen de opzet van de CD. Plots wordt de zin die ik deze ochtend had in die tas koffie omgetoverd tot zin in een lekker glas rode wijn. Ik lees namelijk in het boekje wat mijn avontuur van vandaag was en besef dat ik echt oprecht het wonder van muziek heb mogen beleven.
Toeval
Ik lees stomverbaasd dat het opzet van dit album was om de Weense school in een mooie vloeiende overgang weer te geven, via drie componisten die 100 jaar in tijd verschilden maar mekaar toch beïnvloed hebben – rechtstreeks en onrechtstreeks. Ik lees dat Hummel een leerling van Mozart was en Schönberg bewondering had voor Brahms. Ik lees hoe men de sfeer van ochtend naar avond heeft willen scheppen en prijs me een gelukkig mens.
Hoe mooi toeval het leven kleurt…
Trio Khaldei: Barbara Baltussen, piano – Pieter Jansen, viool – Francis Mourey, cello
Johann Nepomuk Hummel: Piano Trio nr. 2 in F opus 22
Johannes Brahms: Piano Trio nr. 2 in C opus 87
Arnold Schönberg: Verklärte Nacht opus 4 in een arrangement van Steuermann voor pianotrio
Paraty 619250 – i.s.m. Flagey – Paraty 2019