Ugly Pug, hoe kom je aan zo een vreemde naam als ensemble? Eigenlijk is het helemaal niet zo gek. Sabba, een speciaal mopshondje uit de omgeving van de muzikanten, heeft een karakterkopje. Zo knoddig dat hij mooi is. Niet dat hun muziek knoddig is, in tegendeel, maar het zijn toch wel allemaal zeer bijzondere tonen in ongewone settings. Ze gingen als ensemble van start in 2014.
Wanneer ik u zeg dat ze een elektrische gitaar aan een klavecimbel, strijkers en blokfluiten koppelen, en dat het nog goed klinkt ook, verklaart u me hoogstwaarschijnlijk helemaal geschift. En toch is het zo. Dat het album, een samenwerking tussen Olive Music en het Belgische label Et’cétéra, de naam Crossroads draagt, is dan ook helemaal verantwoord.
Oude instrumenten worden vaak gelinkt aan oude muziek en proberen een soort van tijdsgeluid te reconstrueren, terwijl ze zo duurzaam zijn, dat ze onze hedendaagse componisten echt nog wel goed van pas komen. Laat ons duidelijk zijn, over deze stelling zijn heel wat spanningen en componisten onderling raken er vaak niet aan uit. Toch is dit album een antwoord, een compromis zonder toegevingen. Er wordt wel degelijk uitgegaan van de “oerklanken” van ieder instrument op zich, respect heeft dat. Alles draait om harmonie en grotendeels om tonaliteit, maar het zijn de sferen die mysterieus veranderlijk zijn, wat het toch allemaal een spannend kantje geeft. Ugly Pug wil helemaal niet choqueren, maar mooie dingen maken die zeer toegankelijk te benaderen zijn. Muziek is en blijft een natuurlijk fenomeen dat dito het brein dient te bereiken. Ze geven daarbij kansen aan hedendaagse muzikanten uit drie continenten, zoals Tero Lanu, Wilma Pistorius, Carlo Diaz, Timo Kittilä, Eetu Lehtonen en Pawel Mykietin.
KTC1921 – http://www.outhere-music.com