Het was reeds een aantal jaren stil rond Rufus Wainwright (Canada-Amerika, geb. 1973); singer-songwriter, acteur en vooral gevoelsmens. Wat via de internationale verslaggeving vooral duidelijk werd, is dat hij de jongste jaren enorm genoot van het gevonden gezinsgeluk met echtgenoot en dochtertje na jaren van een toch wel woelig bestaan. Dit wordt vooral duidelijk in zijn nieuwe album, Unfollow the rules, dat vrijdag aanstaande verschijnt.
Wat onmiddellijk opvalt is de naturel en rust in ieder nummer, een echte onthaastplaat. Hebben we nog niet genoeg onthaast dan de jongste tijd, hoor ik u luidop denken. Wainwright ervoer de lockdown als een soort van artistieke vrijheid en kweekvijver voor een hele resem nieuwe muzikale creaties. De stilte liet hem nadenken over zijn leven thuis en de waarde die zit in kleine dingen. De songs op deze CD nodigen u uit om de tijd te nemen om te luisteren en diezelfde kleine dingen in uw eigen leven te ontdekken. Het werd steeds als zeer vanzelfsprekend ervaren dat Wainwrights spontaniteit voortvloeide uit het muzikale nest waaruit hij stamt. Maar deze plaat bewijst zoveel meer. Naast nestwarmte, hoort men ook een zeer grote affiniteit met alles wat hem nauw aan het hart ligt zoals opera en theater, fijnzinnige emotie. De vocale effecten, speelse zangtechniek, het inzetten van extra stemmen en de instrumentale solopartijen zorgen voor een tijdloos effect, als een verhaal uit lang vervlogen tijden dat terug actueel wordt. Hier en daar wat country- en folk-invloeden benadrukken subtiel zijn niet te ontkennen erfenis.
Twaalf sterke songs over liefde, bezinning, samenleven, harmonie en soms ook niet. U moest gisteren al besteld hebben bij uw platenboer – Een uitgave van BMG