Foto: ©Queen Elisabeth Competition – Derek Prager
The Queen Elisabeth Competition is, after the proclamation of last week, still fresh in our memories. We still think about the six finalists, each one with his own particular approach and view on things. There was one laureate we had a very strong feelings about from the first round. The reasons were clear. He was a strong communicator that brought life in every small detail. A pianist who lives music in a very connected way to partition, composer and interpretation. It was fourth laureate Tomoki Sakata (Japan 1993), who was so nice to make time to talk with us about how he saw things in response to how we experienced them. It was like changing glasses between press and laureate, a fruitfull conversation.
De proclamatie van de Koningin Elisabeth Wedstrijd piano is nu een week achgter de rug, en alles ligt nog vers in ons geheugen. We denken daarbij terug aan alle laureaten met hun specifieke stijl en aanpak. Er was een laureaat die we sinds ronde 1 in bijzonder volgden. De redenen waren duidelijk. Tomoki Sakata uit Japan (geb. 1993) is een zeer sterk communicator, die zich connecteert met partituur, componist en interpretatie. Hij werd vierde laureaat, en was zo vriendelijk tijd te nemen om te praten over onze bevindingen van toen. We wisselden van bril en hadden een vruchtbaar gesprek.
Onze bevindingen kunt u hier nogmaals raadplegen: https://www.cultuurpakt.be/concerten/tomoki-sakata-finale-kew-dag-2-en-toen-kwamen-alle-elementen-tot-leven/
Mr Sakata, we called you “the master of elements” when we saw you playing the imposed piece “un jardin féérique” by Bruno Mantovani. We felt a strong connection in the piece with the eastern styles of classical music, especially in hearing the awakening of nature.
Tomoki Sakata: Mantovani is a French composer and the piece is written in a western tradition. But French music has a lot of flavours from the eastern tradition, especially in picturing things like nature. It becomes very clear in the choice of harmonies in this piece. It is like Debussy, whose music I love playing. He was inspired by nature as well as Asia. When you hear his étude pour les quartes that I played in the semi-finale, you get into an Eastern atmosphere. I had a lot of joy, combining it to Liszts sonate in b. It became a never ending story building up. So yes, it was in a way combining the best of both worlds.
Mantovani is een Franse componist en het stuk werd geschreven binnen de Westerse traditie. Maar Franse muziek heeft zoveel smaken van Oosterse oorsprong, zeker wanneer men het bekijkt vanuit het onderwerp “natuur”. Dit wordt ook zeer duidelijk, wanneer we de harmonieën in deze compositie bekijken. Je kan het vergelijken met Debussy, wiens muziek is graag opvoer. Hij werd enorm geïnspireerd door Azië. Wanneer je zijn étude pour les quartes hoort – die ik speelde tijdens de halve finale – neem je een Aziatische atmosfeer weer. Het was zo een plezier om de Sonate in b van Franz Liszt erop te laten volgen. Het resulteerde in een steeds opbouwend oneindig verhaal. Het was in zekere zin de combinatie van het beste uit twee werelden.
We noticed your love for French impressionism as well as for German romantism. Your lyrism is present in both ways in a very personal and effective way. How do Brahms and Liszt connect to Debussy and Ravel?
There are a lot of connections, but the thinking is different. When you think about Brahms, you enter the world of Beethoven, where one makes a whole and strong building out of one musical cell. French music has another concept. You have to give images, colours and lights and not be too concrete. The way of expressing the same things in the heart, is different in both schools. Brahms speaks to me in a very direct way. Debussy speaks naturally and kindly accessible. I have this thing with Ravel too, who I had in the other program that wasn’t chosen to play.
Er zijn veel overeenkomsten tussen het Franse impressionisme en de Duitse Romantiek, maar het is een andere denkwereld. Wanneer we aan Brahms denken, treden we binnen in de wereld van Beethoven, waarin men een statig gebouw creëert uit een enkele muzikale cel. Franse muziek kent een heel ander concert. Men moet denken in beelden, kleuren en lichtschakeringen en men mag niet te concreet worden. Het zijn dezelfde dingen die in het hart leven, maar die door beide scholen anders worden geuit. Brahms spreekt tot mij op een zeer directe manier. Debussy spreekt vriendelijk en toegankelijk. Ik ondervind dit ook zeer erg bij Ravel, van wie ik een compositie had gekozen voor het programma dat ik uiteindelijk niet opvoerde tijdens de halve finale.
I have played a lot of repertoire during my career, even Spanish and Japanese music. Albeniz and Granados are also very different from other European composers. You have to pay attention to the smallest details in the score and read the composers mind trough all the small details he or she added. Small changes in score gives a lot of change, but you have to take each and everyone into consideration to build the perfect climax. Every single mark counts before you put the pieces of the puzzle into the style of the composer.
Ik heb heel veel repertoire gespeeld tijdens mijn carrière, ook Spaanse en Japanse muziek. Albeniz en Garnados zijn ook heel erg verschillend van andere Europese componisten. Men moet aandacht besteden aan de kleinste details in het partituur en proberen de mindset van de componist te benaderen door al die kleine aantekeningen heen. Kleine tekentjes kunnen grote veranderingen teweegbrengen. Enkel wanneer je ze allemaal binnen beschouwing neemt, kan je een perfecte climax opbouwen. Eens de puzzel in mekaar past, kan je er de signatuur van de componist aan toevoegen.
We felt the urge to hear you playing Brahms during the finale. He composed this second concerto to perform it on stage himself. What was your secret entering his soul?
My master, Paul Badura-Skoda passsed away in September 2019. We had our very last meeting and lesson in June 2019. There we worked On Brahms.
Mijn leermeester, Paul Badura-Skoda overleed in september 2019. We hadden onze laatste les in juni 2019. Toen werkten we intensief op Brahms.
How was your experience being part of this very special edition?
Is was really an unusual situation because of covid. The most music competition in the world was taking place behind closed doors. I hadn’t been performing in Belgium for over a year. I had some smaller concerts in Germany and Japan. I was busy despite the circumstances although it was a weird feeling returning after such a while.
The orchestra was sitting far apart and we felt that they also needed time to get used tot he situation. I had to go on stage the second day of the finale which was not so easy. Everyone had to get used not being able to communicate the usual way.
The jury knew the participants feelings, they are all performing musicians themselves. Normally they let the public applaude and keep reserved themselves. But this edition, they were our audience that clapped, not to give us a too sterile feeling. That was nice.
Het was een heel speciale editie door de hele covid-toestand. De belangrijkste muziekwedstrijd in de wereld nam plaats achter gesloten deuren. Het was een jaar geleden dat ik nog in België had opgetreden. Ik deed wel een aantal kleinere concerten in Japan en Duitsland en was erg bezig ondanks de omstandigheden. Het voelde was onwennig er plots weer te zijn na zo’n tijd.
Het orkest zat ver uit mekaar en ook zij moesten gewoon worden aan de situatie. ik moest de tweede finaledag al spelen, wat bijgevolg niet zo makkelijk was. Iedereen moest er aan wennen dat we niet op een normale manier konden communiceren,
De jury voelde de deelnemers heel goed aan, gezien zijzelf uitvoerende muzikanten zijn, Normaalgezien applaudiseert het publiek en blijven zij gereserveerd. Maar tijdens deze editie applaudisseerden ze. Dat voelde erg fijn aan.
Do you have plans returning to Belgium?
I really would like to come back.
We will be there.
Thank you, Tomoki Sakata for his interview
Tomoki Sakata is op maandag 7 juni te horen tijdens het laureatenconcert, samen met het Antwerp Symphony Orhestra, dir. Jonathon Heyward. Hij brengt Franz Liszt, Concerto n. 1 in E flat major
Via deze link kunt u deelnemen:
Please watch Tomoki Sakata in concert on Monday, by using this link: