Het programmaboekje vertelt het correct: Anneleen Lenaerts is één van de meest gelauwerde harpisten van haar generatie. Het lijkt bij momenten een sprookje; een jonge vrouw van bij ons die al tien jaar lang bij de Wiener Philharmoniker mag spelen. Dat ze bijgevolg overal ter wereld in de grootste huizen en op de meest fabelachtige plaatsen op mocht treden, spreekt voor zich. Bij de Wiener Philharmoniker horen – jawel, dat zijn die van het Nieuwjaarsconcert – dat moet je verdienen. Het plaatje moet kloppen.
En toch, blijft ze die sympathieke verschijning, een muzikale engel uit ons kleine landje die nooit ging zweven. Zo speelt ze ook, betoverend en vooral eerlijk. Sereen en bescheiden weet ze met haar harp het publiek te beroeren alsof er een vol orkest cherubijntjes de zaal opvult met warme klanken uit een andere wereld die zo erg thuis voelt. Zo hoort het ook op Valentijn.
Het programma ving aan met drie stukken voor harp solo, de Impromptu in DES, opus 86 van Gabriël Faure (1845-1924), de Wals in AS opus 73 van Joseph Jongen (1873-1953) en de Fantaisie op een thema uit Eugen Onegin van Tsjaikovski, geschreven door Ekaterina Walter-Kühne. Vervolgens bracht zij drie arrangementen, waarvan twee van haar eigen hand; Claire de lune van Debussy en Andaluza van Granados. De Moldau van Bedrich Smetana is een compositie die zich solo opgevoerd op zijn best uit op harp. De diepe klanken, het stuwen van de rivier. Er moet geen water meer zijn om ervan te genieten, evenmin moet er nog maanlicht zijn of een dure reis naar Spanje. De harp van Anneleen, ze vertelde het publiek alles.
De Middagconcerten van Antwerpen zijn mediapartner van Cultuurpakt. Meer info: https://www.cultuurpakt.be
Vrijdag 21 februari brengt het Ensor Strijkkwartet composities van Franz Schubert om 12u. Deuren Amuz open vanaf 11u.
Foto Anneleen Lenaerts: Marco Borggreve – http://www.Anneleenlenaerts.com
