Een mooie zondagnamiddag in een klein pittoresk theaterzaaltje in Berchem. Het Kugoni Trio – laureaat Gouden Label Jong Talent van dit jaar – zou optreden. Ze werden bijgestaan door het Hestia strijkkwartet. In verschillende bezettingen toonden zij een volle zaal welke tonale rijkdom de nieuwe generatie van Belgische componisten aan de wereld wil laten horen en voelen.
Het concert werd ingezet met drie composities van Jan Hendrik Van Damme. Pier& Ocean, een creatie die op tenorsaxofoon werd gespeeld door Kurt Bertels van Kugoni, was een reis over de golven die door een soundfile werden weergegeven. Het leek wel of Bertels ieder golfje vanbuiten kende om op de juiste plaatsen de saxofoonklanken hun werk te laten doen. Dit getuigde van een sterk staaltje muzikaliteit en inlevingsvermogen.
Bert Koch, pianist van Kugoni speelde een integere compositie van Van Damme. Even de weg kwijt – Kasavoeboe – Je ne sais qoui werd gespeeld met de nodige nostalgie. Dit werd versterkt door enkele geprojecteerde beelden op de achtergrond, o.a. een oud zwart-wit-portret van Koning Boudewijn, Koningin Fabiola en de jonge toen nog prins Filips. De klanken van de componist zijn gekenmerkt door harmonie, met hier en daar een jazzy aspect. Soms kon men zelfs wat barok ervaren. Vooral de compositie Dix-huit, die door Koch werd gespeeld in combinatie met het cellospel van Fien Van Damme (dochter van en lid van het Hestia Strijkkwartet). Over smaken en kleuren discussieert men niet, maar dit werk trof toch bijzonder.
Nog meer emotie volgde in de compositie van componist Marc Verhaegen, Intrada ed Allegro. Kurt Bertels speelde ingetogen op de altsaxofoon in samenspel met Bert Koch. Romantiek was de rode draad door deze compositie.
Daarna werden we even terug naar het heden (of was het het verleden?) gebracht met een compositie van Van Damme, Sonata Estivale à la Mémoire d’Henri Dutilleux. Deze compositie maakt deel uit van Kugoni’s cd Timelapse. Duidelijke tijdsintervallen, dromerigheid en fragiliteit wisselden elkaar af. Foto’s van componist Henri Dutilleux werden geprojecteerd.
De eerste compositie na de pauze was er één van componist Wilfried Westerlinck, de Drie Capriccio’s. Deze compositie werd speciaal geschreven voor violist Nicolas Dupont, eveneens lid van Kugoni. Vorig jaar voerde Dupont het reeds op op de uitreiking van Tien jaar Gouden Labels. Krachtig, scherp, zo klonk het nog steeds. Dupont en Westerlinck zijn waardige partners als componist en uitvoerder.
Het Hestia Strijkkwartet liet het publiek genieten van een opvallend mooi samenspel, bij de opvoering van het String Quartet #3 Freud, Double Portrait van Jan Hendrik Van Damme. De eigenschappen van de vorige composities die ik van Van Damme reeds hoorde tijdens dit concert werden nogmaals bevestigd. Van Damme componeert met een groot gevoel voor tonaliteit en nuance.
Componist Wim Henderickx werd alle eer aangedaan door Bert Koch en Nicolas Dupont, piano en viool. “Zijn Suite in zes bewegingen staat nog als een dijk”, hoorde ik een muzikante uit het publiek enthousiast zeggen. Eigenlijk valt er niks aan toe te voegen. De hardere, soms atonale klanken die ontroerend getemperd worden om het gevoel zo te versterken. Henderickx veerde zelf totaal ontroert recht en applaudisseerde volenthousiast voor de muzikanten.
Afgesloten werd door Kugoni. Zij brachten een toch wel feestelijke compositie van Wilfried Westerlinck. Het werd sonatine in drie bewegingen die fris en levendig was. een Salto, Barcarolle dolente en tenslotte een Habanera.
Denkt u dat Belgische componisten een zeldzaamheid zijn. We hebben en ze creëren heel wat moois. Het is een sterk ras dat dankzij de muzikanten die hen vertegenwoordigen niet kapot te krijgen is.
- WAT: Roomservice, nieuwe kamermuziek
- WIE: Kugoni-trio, Hestia Strijkkwartet – Componisten Jan Hendrik Van Damme, Marc Verhaegen, Wilfried Westerlinck en Wim Henderickx
- WAAR: Zaal 7 – Berchem
- WANNEER: zondag, 14 mei 2017
- Foto’s: © Kalligrafia