Het was een veelbelovende vrijdagavond die het weekend zou inzetten. Componist Wilfried Westerlinck nodigde al zijn vrienden en collega’s uit die hem hadden gesteund in zijn kandidatuur voor de Visser-Neerlandiaprijs die hij eerder dit jaar ontving. Hij trakteerde ze allen op de eerste editie van Klankdomein.
Westerlinck opende de avond na het opdragen van een gedicht aan zijn vrouw Miek met minder fraai nieuws. Geert Callaert, één van de twee pianisten die de avond zouden opluisteren was eerder op de dag aangereden bij een bezoek aan de supermarkt. De schade beperkte zich tot zijn voet, maar toch werd optreden hierdoor onmogelijk. Een donkere schaduw hing over het mooie gebeuren dat plaatsvond in de toonzaal van Piano’s Maene te Wommelgem. De composities van Alain Craens, George De Decker, Wim Henderickx, Robert Groslot en Frank Nuyts konden niet worden opgevoerd. Wilfried wist echter zeer goed tot welke engel hij zich moest richten. Hij vroeg Xenia, de andere pianiste van de avond of ze niet wat kon toveren… als een goede fee deed ze dit. De speciale composities die waren voorzien konden spijtig genoeg niet worden opgevoerd aangezien Ovodova slechts over luttele uren beschikte om ze voor te bereiden. Het werden bijgevolg geen Vlaamse componisten, maar Alexandr Skrjabin – étude voor de linkerhand – en Frederic Chopin – Barcarolle. Het publiek reageerde warm op deze enorme krachttoer.
Westerlinck en Ovodova
Xenia Ovodova (Krasnojarsk, Rusland – 1990) en Wilfried Westerlinck leerden mekaar kennen op de uitreiking van onze eigen Gouden Labels tijdens het feest 10 Jaar Klassiek Centraal in de Arenbergschouwburg (juni 2016), waar ze tenor Denzil Delaere begeleidde aan de piano. Er was onmiddellijk een klik tussen componist en pianiste. Westerlinck was overtuigd dat zij de pianiste was die zijn volgende pianocompositie zou gaan spelen. Zo gebeurde.
Ovodova opende het concert met de compositie Spleen, een sereen stukje pianomuziek onder de noemer klein maar o zo fijn. Een tikje romantisch zelfs. Hierna speelde ze Kleine Wals.
Afsluiten deed ze met het stuk dat speciaal voor haar werd geschreven, Four sketches on an etching. Deze vierdelige compositie is gebaseerd op een schets van de (net als Welsterlinck) Leuvense kunstenaar Jan Cobbaert. De schets kwam recent in het privébezit van Westerlinck en zag er zo levendig en vrolijk uit dat een compositie zich opdrong. Het stuk opende met een Joyous Arrival (giocoso). Voor wie Leuven kent, is het duidelijk dat het hierbij om de Blijde Intrede(straat) draait. Voor de Awakening (andantino e non pesante) liet hij zich inspireren op de vele kerktorens uit zijn geboortestad. Zelf werd hij geboren onder de toren van de Sint-Jacobskerk. Na Mask (allegretto gaio) werden we door Cockaygne (deciso – allegretto) meegenomen naar het land van de paradijsvogels.
Het plaatje klopte. Er werd een bijzonder fijnzinnige compositie neergezet waar alle elementen uitstraalden. Een heus werk werd gespeeld door een pianiste met de nodige beroepsernst en inleving. Een speelse ets werd uitgebeeld met een levendige compositie, waarvan vooral de toccata het publiek bijbleef.
Alles wat nog ontbrak, was een lekker glaasje en een hapje. En ook daar kwam er een extra dimensie van de veelzijdigheid van Westerlinck naar boven. Hij trakteerde het publiek op zelfgebakken cake.
WAT: Klankdomein I WIE: Wilfried Westerlinck en Xenia Ovodova WANNEER: Vrijdag, 16 december 2016 WAAR: Piano’s Maene, Wommelgem Foto: © Klassiek Centraal