Annick Collet is een veelzijdige kunstenares uit het Antwerpse. Wanneer ze ergens exposeert, kunt u haar niet alleen terugvinden in pentekeningen en potloodfantasieën, waarin mysterieuze kleurrijke wezentjes de hoofdrol spelen. U krijgt een totaalbeeld van haar wereld. Ieder figuur heeft een verhaal voor haar en wanneer u dat stapje dichterbij durft komen, ook voor u.
Ze bracht o.a. een prachtig geïllustreerd boek uit over Alice in Wonderland, aquarelt de dingen die haar raken – van bloem tot gevel – en laat indrukken volop op zich afkomen. Toch zijn het de poppen die de rode draad door haar verhaal trekken; poppen in acryl op doek, in pen getekend en zelfs in mekaar geknutseld met allerlei materialen en vervolgens gefotografeerd.
Bezielde poppen, bezield werk
Annick begon reeds vroeg met tekenen, waar ze ook was en dit op ieder moment van de dag. Haar prilste herinneringen daaraan zijn de schoolbanken, maar volgens haar zal het eerder ook wel al zo geweest zijn. Op deze manier kunt u haar steeds verder werkend ontmoeten tijdens een expositie, wat haar kunst zo oprecht en eerlijk maakt. Men kan de bezieling voelen tijdens een ontmoeting, waardoor u haar steeds in het werk dat u meeneemt naar huis terug zal herkennen. Een grote fascinatie voor dode naast levende entiteiten is voelbaar.
Poppen waren het voorwerp van mijn affectie als kind , zoals bij velen denk ik. Maar het was zo extreem dat ik zat te bidden dat mijn poppen zouden leven. Ik vroeg dan aan God of ik als ik ’s morgens opstond een levende pop mocht aantreffen. Helaas heb ik dat nooit gezien.
Een van mijn vriendinnetjes had antieke poppen gekregen die nog van haar moeder waren geweest. Ik was er verliefd op al hingen ze uit elkaar en waren ze beschadigd. Enkele jaren geleden heb ik er enkelen zelf van gekregen en daarvan heb ik dan ook enkelen geschilderd. En ik speelde met vriendinnetjes met papieren poppetjes. Met lusjes maakten we er kleding voor. Zo ben ik voornamelijk beginnen te tekenen denk ik. En schilderen deed ik om mooie afbeeldingen van kalenders na te bootsen. Mijn nicht deed dat altijd als ik bij haar kwam, en dan deed ik mee.
Toen ik jong volwassen was, overviel me ’s nachts het beeld van een van mijn poppen, veel groter dan dat ze in werkelijkheid was. Ze vertelde me een gedicht. Ik ben toen gaan uitzoeken wat het was, men vertelde me dat ik het moet gedroomd hebben, maar voor mij was het zo echt dat het me de inspiratie gaf om mijn wereld rond mijn poppen tot leven te brengen.
Annick neemt u met haar schilderijen terug mee naar uw jeugd. Haar kunst is actueel, met net dat puntje nostalgie dat uw jeugd en poppen ook opnieuw tot leven brengen.
U kunt Annick Collet en haar werk terugvinden via Facebook en Instagram, en haar eigen webstek. De afgelopen jaren exposeerde ze tijdens Kunst in ’t Kasteel te Deurne en te Ekeren samen met kunstenares Bénédicte Fauré en eveneens in galerij Walden van schrijfster-dichteres Renée Van Hekken.
http://annickcollet.wordpress.com
coverfoto: Jo de Groote – Jo Photography
