Een Atrium is een open ruimte in het midden van een gebouw, al dan niet overkoepeld met glas. In oude Romeinse huizen was het een binnenkoer vanwaar men naar de hemel kon kijken. Errond stonden pilaren. De composities op dit album zijn specifiek geschreven om in zulke ruimtes te worden gespeeld. Zo is er een compositie voor de National Gallery van Denemarken en een voor de honderdste verjaardag van architect Utzon, ontwerper van het Utzon center te Aalborg.
Het is een ervaring van beweging en geluid, allemaal opgesteld. Speciale akoestieken wisselen mekaar af als schaduwspelen van geluid. Celliste en componiste Josefine Opsahl geeft gestalte aan de composities met haar instrument, ondersteund door elektronische effecten.
Het woord atrium staat voor nog zoveel meer, zoals de twee bovenste ruimtes van het (menselijke) hart, vanwaar het bloed de aderen wordt ingepompt. We horen het dubbele aspect van het organische en het architecturale in een aantal tegenstellingen tussen hard en zacht, natuurlijk en abstract. Dit werd gecreëerd door een aantal elektronische loops omheen het natuurlijke soms bijna aardse geluid van de cello.
Ook de rol van de vrouw is belangrijk . Opsahl schreef een van de composities in opdracht. Ze mocht hierbij een schilderij kiezen dat ze in geluid zou weergeven. Ze koos voor de zeemeermin uit 1847 van Elisabeth Baumann, die in totaal maar liefst vier meerminnen schilderde als krachtige wezens met haar van zeewier, zelfverzekerd. Helemaal anders dan de meermin die we kennen uit Andersens sprookje. Opsahl koppelt het schilderij aan een gedicht waarin een meermin vissers verleidt en tot verdrinken brengt. De zee is hier de grens tussen het menselijke en het wezen. Hiermee ontstaan nieuwe tegenstellingen zoals leven en dood. Er wordt tussen twee werelden gezwommen waarbij de cello het menselijke uitbeeldt en de elektronica alles steeds dieper maken. Uiteindelijk eindigt het lied van verleiding met een wrede schreeuw.
Pendulum is geschreven naar het werk van Gustav Klimt en beeldt de tegenstelling uit in klanken van een kunstenaar die leefde in een tijd die nog niet klaar was voor hem.
Josefine Opsahl weet hier vanuit haar fantasie genres open te trekken en overschrijdend te werken tussen traditie en vernieuwing – bij momenten Aziatisch klinkend. Een experiment dat vele smaken samenbrengt. Het is een kunstzinnige totaalperformance waarbij kunst een auditief-visueel aspect krijgt.
Muziek voor de dromer en de ontdekker. Letterlijk de open ruimte van waaruit naar de hemel wordt gekeken.
Dacapo records – 8.226596 – http://www.outhere-music.be