Jan Hus is een oratorium van Carl Loewe op een libretto van August Zeune. Het ging in première op 16 december 1841 met de Berliner Singakademie. Bij de keuze van dit onderwerp produceerden Loewe en Zeune het eerste oratorium gebaseerd op het thema van de Reformatie, voorafgaand aan Luther in Worms (1876) van Ludwig Meinardus.
Het oratorium werd nieuw leven ingeblazen door de Arcis-Vocalisten in uitvoering in de Sendling Himmelfahrtskirche onder Thomas Gropper in oktober 2022. Een mooie dubbel CD is het resultaat.
Johann Carl Gottfried Loewe (Berlijn, 30 november 1796 – Berlijn, 20 april 1869), ook wel Carl Loewe genoemd, was een Duits componist, tenorzanger en dirigent. Tijdens zijn leven waren zijn liederen (“Balladen”) voor sommigen bekend genoeg om hem de “Schubert van Noord-Duitsland” te noemen, en Hugo Wolf kwam zijn werk bewonderen. Tegenwoordig is hij minder bekend, maar zijn balladen en liederen, meer dan 400 in totaal, worden af en toe uitgevoerd.
Loewe werd geboren in Löbejün en kreeg zijn eerste muzieklessen van zijn vader. Hij was koorknaap, eerst in Köthen en later in Halle, waar hij naar het gymnasium ging. De schoonheid van Loewe’s stem bracht hem onder de aandacht van Madame de Staël, die hem een pensioen verschafte van Jérôme Bonaparte, toen koning van Westfalen, waardoor hij zijn opleiding in de muziek kon voortzetten en theologie kon studeren aan de universiteit van Halle. Dit eindigde in 1813, met de vlucht van de koning.
In 1820 verhuisde hij naar Stettin in Pruisen (nu Szczecin in Polen), waar hij werkte als organist en muziekdirecteur van de school. Het was daar dat hij het grootste deel van zijn werk als componist deed, door in 1824 een versie van Goethe’s “Erlkönig” te publiceren (geschreven 1817/18) die volgens sommigen op zijn minst de bekendere versie van Schubert evenaart. Loewe schreef vijf opera’s, waarvan er slechts één, Die drei Wünsche, in 1834 in Berlijn werd opgevoerd, zonder veel succes; zeventien oratoria, waarvan vele voor mannenstemmen zonder begeleiding, of met alleen korte instrumentale intermezzo’s; koorballades, cantates, drie strijkkwartetten (zijn opus 24) en een pianoforte trio, Een werk voor klarinet en piano, postuum gepubliceerd en enkele pianosolo’s. (bron: Wikipedia)
Zelf was hij dus ook zanger en had een extreem hoog en verfijnd timbre. Als geen ander wist hij dus hoe te componeren voor stem, iets wat deze opname zonder twijfel bevestigt met twee vrouwenstemmen en twee mannenstemmen perfect in evenwischt. Het koor van Arcis-Vocalisten uit München zingt krachtig en overtuigend, bij momenten zalvend ontroerend hoe ze inspelen op de solisten.
Dit oratorium vertelt het verhaal van Tsjechisch filosoof, theoloog en kerkhervormer Jan Hus (1370 – 6 juli 1415). Hij was de inspirator achter het hussitisme, een belangrijke voorloper van het protestantisme en een belangrijke figuur in de Boheemse Reformatie.
U zult in het werk dat geschreven werd in de romantiek, heel veel verwijzingen ontdekken naar vroegere muziekstijlen zoals de polyfonie en zelfs een tikkeltje barok. Dat de uitvoerders het Barockorchester L’Arpa Festante o.l.v. Thomas Gropper zijn, maakt de muzikale adequaatheid van deze opname enkel groter.
Een ontdekking die zeker de moeite waard is, zowel historisch als muzikaal.
Oehms Classic OC1720 – http://www.outhere-music.com