Een album dat tot nadenken stemt, misschien zelfs tot herkenning, dat toelaat te treuren en te verwonderen. Sopraan Ruby Hughes en pianist Joseph Middleton weten de gevoelige snaar van de nostalgische luisteraar extra te beroeren met deze verzameling liederen die geschreven werden tijdens de moeilijkste periodes van het leven van een aantal liedcomponisten uit de laat-romantiek de vroege twintigste eeuw en het hier en nu. Gevoelens van alle tijden.
Het zijn de mooie nuances in de zangstem en de berustende toets in het pianospel dat dit plaatje compleet maken. Gustav Mahlers Lieder eines fahrenden Gesellen werden geschreven wanneer de man treurde om een verloren liefde. Charles Ives'(1874-1954) The Housatonic at Stockbridge is een mijmering over een landschap. Samen geven deze twee componisten een gevoel dat erg mooi aanleunt bij Schuberts Winterreise.
De hedendaagse vrouwelijke componist Helen Grimes (geb. 1981) brengt met haar Bright travellers in negen getoonzette gedichten van Fiona Benson een ode aan het moederschap. Van zorg voor het kind tot taboes als doodgeboorte. Hierop wordt met The Children’s Hour van Charles Ives opnieuw een mooie verbinding gemaakt. Friedrich Rückert schreef in1834 een hele cyclus gedichten als ode aan overleden kinderen, overleden onschuld. Die Kindertotenlieder vertaalden zich muzikaal via Gustav Mahler (1860-1911). De dood was voor hem nooit veraf. Zijn ouders kregen in totaal veertien kinderen waarvan de helft de kindertijd niet zou overleven.
Kortom, een album dat klinkt als een mistlandschap waardoor u kunt dwalen en in alle rust stemmen kunt horen die alle verdriet plaatsen, zelfs uw meest fatalistische gevoelens. Een album vol liefde en troost, iets waar zoveel liedcomponisten hun eigen ziel inlegden om de uwe te raken. En wanneer u die troost niet hoeft, blijft enkel schoonheid over natuurlijk.
BIS2468 – http://www.outhere-music.com
Afgesloten wordt het album met iets traditioneels uit het glooiende Wales, iets dat licht toont in de duisternis en een wondermooi antwoordt biedt op de levensvragen van Mahler, Grimes en Ives: