We gaan zeer zelden in op de vraag om aankondigingen voor nieuwe albums of initiatieven online te plaatsen. Het is al te makkelijk om de voorgekauwde perstekst online te zwieren zonder al iets gehoord te hebben. Voor dit initiatief maken we echter graag een uitzondering. In deze tijden waarop men er op gebrand lijkt om mensen tegen elkaar op te zetten, Vlamingen, Brusselaars en Walen liefst in hokjes op te delen, komt Starman Records met het initiatief “One Week Records: L’Union fait la Force Musicale.
L’ Union fait la force musicale
Muziek hoort niet thuis in hokjes en nog minder in hokjes ontstaan uit de door de politiek vlijtig mee gecreëerde taal barrières. En toch lijkt er een stevige muur gebouwd tussen Vlaanderen en Wallonië die ook op het vlak van muziek moeilijk te slopen valt. Zeldzaam zijn de Vlaamse bands die het goed doen of zelfs maar aandacht krijgen in Wallonië… om van de impact van Waalse of zelfs Brusselse artiesten in Vlaanderen maar helemaal te zwijgen. Eigen muziek eerst lijkt het motto wel en laat dat nu precies zijn wat goeie muziek zeker niet verdient. De aandacht die de media kan of mag spenderen aan nieuwe muziek wordt steeds beperkender en zowat alle media leven al even in gewestelijke isolatie. Jammer voor de muziek liefhebber en zeker jammer voor de bands en labels die hun piepklein Belgisch afzetgebied moeten halveren om te pogen een carrière uit te bouwen in iets dat nauwelijks groter is dan een veredelde provincie in zowat alle andere, ons omringende landen.
Brussel mag dan volgens sommigen een Hell Hole zijn, het is wel nog steeds onze enige, echte hoofdstad die het provinciale overstijgt en waarin talen en cultuur een inspirerende melting pot vormen, zonder veel beperkingen en waar taal beschouwd wordt als een communicatiemiddel en niet als een principiële identiteit.
Goeie muziek mag dus overal zijn, heeft overal recht om gehoord en gespeeld te worden, ongeacht genre, taal, afkomst, kleur en culturele achtergrond.
Ook Jean-Pol Van Ham vond dat het tijd was om een dikke middelvinger te tonen en de barricades neer te halen. Hij maakte als muzikant en producer furore met zijn werk voor Vaya Con Dios en tal van andere Belgische artiesten, runt zijn eigen studio én het label Magnet Records.
Hij baseerde zich op zijn eclectische persoonlijke smaak en nodigde in zijn studio 18 bands uit het hele land uit om in 1 week tijd een album op te nemen en volledig af te werken. Dit werd het project One Week Records, een écht Belgisch initiatief uit de oude doos.
18 bands uit alle taalgebieden met invloeden uit zowat de hele wereld en in de meest uiteenlopende genres: van de psychotische jazz rock van Killen tot de neurotische punk van Permanentz, van de intieme akoestische luisterliedjes van Alice tot de freaky no wave van MilkTV of de orientaalse krautrock van Phoenician Drive. Meer dan 100 tracks die Starman Records in één keer op vrijdag 13 maart in samen werking met Magnet Records en de bands digitaal en helemaal grensoverschrijdend uitbrengt. Een beperkte CD oplage werd van elke plaat geperst en zal verkrijgbaar zijn via de bands zelf.
Alle bands en artiesten nog eens op en rijtje: Karma Nova, Milk TV, Volt Selector, Alice, Aardvarken, Slag Heaps, Fred Lani, Killen, Alain Louie, Phoenician Drive, Soror, The Big Horse, Moar, Steven Ridley, Permanentz, Cartouche, Roots Warrior en Cussd.