Stelt u zich het Engelse platteland voor tijdens de romantiek van de 17e en 18e eeuw, fluitende vogels, een zingende nimfachtige jonkvrouw, afgewisseld met een troubadour die stem en luit bovenhaalt, opzwepende klanken, behalve klassiek ook folk-minded, zon en groen gras van waarop u picknickt en alles overschouwt. Dat is zo ongeveer het gevoel dat u krijgt wanneer u het nieuwe album van Les Musiciens de Saint-Julien in de speler stopt.
We zagen hen onlangs nog live op Musica Divina. Wat onmiddellijk opviel was de begeestering van fluitist François Lazarevitch en de manier waarop hij die bezieling doorgeeft aan de andere leden van het orkest. Ook voor deze CD ging hij tot het uiterste. Aan de eerste CD die hij met zijn ensemble binnen dit genre maakte, gingen een aantal jaren van studie vooraf. Hij houdt ervan motieven zo vaak te spelen, tot hij iedere nuance kan vatten en gepast overbrengen.
Het historisch onderzoek van Naïk Raviart over de dansen van de 17e en 18e eeuw, sprak steeds sterk tot de verbeelding van Lazarevitch. Het is een verhaal van meesterdansers zoals André Lorin die in de late zeventiende eeuw naar Engeland vertrokken met hun muzikale Franse bagage en stijl. Dankzij hun is een groot deel van het Engelse repertoire ook mee teruggekeerd naar Frankijk, een mooie kruisbestuiving. Liederen van gekende en minder gekende componisten werden aangepast aan het Country Dance gebeuren van toen. Zo treffen we behalve anoniem werk, ook werk van James Oswald en Henry Purcell aan. Het was een hype bij de jonge aristocratie vanwege de grote vrijheid. Ook muzikanten vonden het de uitgelezen gelegenheid om hun virtuositeit te botvieren.
The Queen’s Delight is een album vol traditie, hoofse ritmes en fijnzinnige gesponnen melodieën. Met de grootste muzikale precisie neemt u het geluid van vrijheid waar.
Alpha 636 – http://www.outhere-music.be – http://www.lesmusiciensdesaintjulien.fr
i.s.m. mezzosopraan Fiona McGown en Bariton Enea Sorini