Vitalic bracht zijn vierde album Voyager in 2017 uit. Een fijne plaat met hoog discogehalte en kosmische invloeden die voor een maximaal effect zorgden op de dansvloer. Hij slaagt er op wonderbaarlijke wijze in om techno, rock, disco, pop en punk te mixen op zo’n manier dat geen enkel genre voor het andere dient onder te doen. Hij houdt er bovendien van om zijn Franse afkomst met een artistieke touch in zijn sound te verwerken. En toch is hij zoveel meer dan een studio-artiest die fijne dansbare platen maakt. Het is een artiest met een boodschap.
Hij remixte de Franse pop-afgod Etienne Daho, gaf een wilde techno make over aan Louisahhh en maakte zelfs een sublieme hommage aan DAF en EBM (Electronic Body Music) – in het Duits dan nog wel! Na het verschijnen van zijn verzamelbox, kondigde Vitalic een speciaal verjaardagconcert aan in Parijs op 22 maart 2022.
Tijdens de lockdown, greep de artiest terug naar zijn synths en beatboxes en creëerde zo zijn vijfde album DISSIDÆNCE in twee episodes. Hij ziet het album als een terugkeer naar de oorsprong, als een herinterpretatie van al zijn vorig werk.
Het eerste deel klinkt meer disco en vertoont affiniteit met Voyager. Al gauw wordt het tempo opgedreven naar een technoniveau. Het mag wat harder en ruwer. En toch binnen een fijnzinnig en weldoordacht kader.
Onmiddellijk na episode 1, ving de energetische muzikant aan met deel twee, dat we vooral als industrieel klinkend, met een fijn zacht randje ervaren. Het touwdansen tussen stijlen wordt nog eens zo mooi neergezet.
Vitalic:
Wanneer ik het eerste deel had afgewerkt, had ik nog een deel tracks in reserve. Het was gewoon te veel stof voor 1 plaat. Ik wilde de rest zo snel mogelijk laten aansluiten bij de rest. Het voelde alsof ik hetzelfde verhaal zou vertellen, maar dan in andere kleuren. Waar deel 1 meer poppy was, werd deel twee meer trackgewijs opgesteld.
Ik hou van contrast, daarom heeft mijn muziek nog altijd een gevoelige kant. Het is en blijft muziek. Muziek is een communicatiemiddel en daar hoort gevoel en betekenis bij. Ik probeerde die gevoeligheid te combineren met mijn ruwere rock en technokant. Het mocht stevig zijn, maar moest vooral sexy blijven.
Het kan een beetje een plagerige rollercoaster zijn voor je mindset, maar net dat laat het geheel net leven. Over het algemeen maakt een artiest een album met tien of twaalf tracks vanuit dezelfde energie. Ik hou er net van om daarin te variëren, gewoon omdat ikzelf ook een hele waaier van emoties beleef tijdens het componeren. Dat maakt het eerlijk. Iedere track heeft zijn eigen energie en dus ook zijn eigen verhaal. Wanneer ik schrijf, laat ik alles natuurlijk vanuit die gevoelens op me afkomen. Daarom is het ene nummer twee minuten lang en het andere acht. Ik laat me nergens in dwingen.
Het is fijn wanneer mensen gewoon willen dansen en zich willen amuseren. Techno gaat grotendeels over het feit van samen te komen en van het moment te genieten. Maar ik wil verder gaan, ik wil poëzie in mijn platen.
We ervoeren een mooi album als een boekje vol prenten dat opborrelt in je geest wanneer je het hoort. En zo ook stuurde Vitalic het de wereld in. Just keep on turning the pages!