Vier broers – drie pianisten en één cellist – die samen concerteren op twee fysiek aanwezige instrumenten, het is een unicum. Het publiek hapte gretig toe op deze kans en Amuz zat bijgevolg afgeladen vol tijdens het middagconcert van deze vrijdag.
Samuel Van de Velde (1998), Nicholas Van de Velde (1994) en Yannick Van de Velde (1990) zijn de pianovirtuozen van dit geslacht. Reeds op jonge leeftijd mochten zij bij de beste orkesten spelen en kregen zij de kans om bij de grootste meesters te studeren zoals Jean-Claude Vanden Eynden, Dimitri Bashkirov en Elisso Virsalladze. Ze zetten buiten onze Belgische conservatoria voet binnen internationale instituten en werden laureaat van verscheidene wedstrijden. Zo werd Samuel laureaat van de Belfius-Classics Wedstrijd en Yannick halve finalist van de Koningin Elisabethwedstrijd. Nicholas studeert op die moment aan de Universität der Kunste in Berlijn.
Jonathan Van de Velde is geboren op in 1991. Op 5-jarige leeftijd startte hij met zijn cellostudies in de klas van Jan Bontinck. Op 13-jarige leeftijd werd hij toegelaten aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen in de jonge talentenklas, waar hij studeerde bij Ilia Laporev. 5 Jaar later vervolgde hij hier zijn cellostudie in de klas van France Springuel.
Het programma van dit middagconcert was een mooie afwisseling van virtuositeit, gevoeligheid en bewustmaking van het publiek door het gebruik van het collectieve geheugen. Dat zeshandige stukje uit de Barbier van Sevilla van Rossini op het einde van het concert was een voltreffer van formaat. Kleurrijk gespeeld, fijnzinnig met karakter en zonder de bombastische toer op te gaan.
Het concert werd aangevangen met een stukje impressionistische dromerij voor het publiek: Petite suite voor piano voor 4 handen in vier bewegingen van Claude Debussy (1862-1918) door Samuel en Nicholas Van de Velde. En bateau – Cortège – Menuet – Ballet. Dit stuk werd geschreven voor pianisten die een extra virtuoze uitdaging nodig hadden. Het mooie aan dit stuk is dat men het nauwelijks waarneemt, geen stress, geen uitdagingsgevoel; gewoon impressionisme dat tot zijn volle recht kwam.
De Vioolsonate van Cesar Franck i(1822-1890) in een bewerking voor cello & piano van Jules Desart gebracht door Jonathan en Yannick Van de Velde in vier bewegingen bracht de strijker onder de broers naar voren. Cello werd even terecht koning in de zaal en zorgde voor een bezinningsmoment – typisch Franck. Net dat was het wat nodig was voor de finale; twee Slavische dansen van Antonin Dvořák (1841-1904) door Samuel en Nicholas Van de Velde en tenslotte die zeshandige transcriptie van de Barbier van Sevilla van Gioachino Rossini (1792-1868).
De middagconcerten van Amuz zijn mediapartner van het Cultuurpakt.
Pianocentrum Quatre Mains leverde voor die concert een prachtige concert-Fazioli waarvan het geluid totaal tot zijn recht kwam.
Volgende afspraak: Vrijdag 23 november – The Antwerp Quartet, orgelkwartet Nadja Nevolovitsch (viool), Alexander Pavtchinski (viool/altviool), Raphael Bell (cello), Peter Van de Velde (orgel) J.S.Bach, W.A.Mozart
De volledige agenda kunt u hier terugvinden: http://www.middagconcerten.be