Het mag gezegd, het oude leven keert terug. Zonder keurslijf een concert bijwonen in alle veiligheid is opnieuw mogelijk. Niet alleen het publiek, maar ook de artiesten voelen de remming vallen en geven bijgevolg alles van zichzelf tijdens dit nieuwe seizoen van de Middagconcerten van Antwerpen in Amuz. Het feest werd ingezet op 10 september met Liebrecht Vanbeckevoort. Aldus Artistiek Directeur Luk Callens “Liebrecht vloog er van bij de eerste aanraking aan de piano direct in en nam ons mee in zijn typische virtuoze speelwijze. De tempi en het instrument zinderden nog na, na het feestelijke openingsconcert.”
Dat openingsconcert stond volledig in het teken van Ludwig van Beethoven. Het waren vooral de atmosferen die Beethoven kon creëren die in de verf werden gezet, tijdens het spelen van zijn eerste en achtste pianosonate, twee vroege werken . Iedere beweging op zich verschilt van tempo , maar maakt deel uit van een volledig geheel, als vier bewegende seizoenen binnen een jaar, of gewoon alle gevoelens die u als mens op een dag tegenkomt in noten verwoord. Muziek voor iedereen. Zo ook de Mondscheinsonate die werd opgevoerd, die zo vaak gebruikt wordt in reclame en films. Veel minder kleine nootjes, maar pas op, het is niet simpel, want de ene noot kan niet zonder de andere bestaan en het toucher moet hoogst secuur worden uitgevoerd. Betovering is dan een vaststaand feit.
Tijdens het tweede concert, op 17 september, kozen Hans Ryckelynck en Jean-Michel Dayez voor vierhandig repertoire van Mozart en Bizet. Het is niet simpel vierhandig spelen, want er zijn toch een aantal vragen waar de gemiddelde concertbezoeker niet echt stil bij staat. Wie bestuurt welke pedaal en wanneer, wie krijgt hoeveel plaats op de bank en wordt dit voor iedere compositie die men speelt opnieuw aangepast? Absolute klasse, want er werd met mooie naturel gespeeld. Speelvreugde absoluut centraal tijdens de Sonate in F, KV 497 van Mozart (1756-1791), waarbij de drie bewegingen vloeiend in mekaar overgingen. Het speelse dat zich op meesterlijke hogere wijze manifesteert bij Mozart, werd spitsvondig neergezet met de Jeux d’enfants van Georges Bizet (1838-1875). Twaal stukjes over poppen, schommels, zeepbellen en ballen brengen ons naar de speelkamer van een negentiende eeuws huis. Een beetje zoals de Kinderszenen van Robert Schumann, waarbij melancholie plaatsmaakt voor pure vinnigheid. Een supermooie ontdekking.
En dat allemaal op de Straight Strung piano van piano’s Maene
U kunt zich nu al niet bedwingen om er volgende week vrijdag, 24 september bij te zijn?
Wij ook niet. Hrayr Karapetyan en Hasmik Manukyan brengen u met hun viool en ppiano in vervoering met werken van Ysaÿe, Devreese, Callens, Komitas- Aslamazyan, Kachaturian, e.a.
Meer info: http://www.middagconcerten.be