Een lente-avond in Mechelen en in de donkere kroeg – De Floeren Aap – van onze eigen @knopskaya staat een oude Vlaamse rokker. Roel van Bambost. Hij lijkt in de laatste vijftien jaar nauwelijks verouderd er klinkt nog even sterk.
Met een energie die zijn leeftijd niet prijsgeeft brengt hij oude en nieuwe(re) nummers. Klassiekers van toen met Miek maar ook van anderen. Het activisme van de jaren zestig is springlevend, de aanklachten zijn misschien wat nieuwer maar het protestlied blijft. Oorlog, milieu, de onstopbare ratrace, de onzekere toekomst, ze verdienen en krijgen een lied, met daartussen geweven de eeuwige zoektocht naar de ongrijpbare liefde, vrede en misschien zelfs rust. De barricaden maakten plaats voor een zittend publiek die met een pint in de hand de singer songwriter aanhoren maar de liederen blijven hun sterkte behouden.
Het heeft iets van nostalgie natuurlijk zo’n optreden. Nostalgie naar rokerige achterafzaaltjes, naar de grote revolutie en het geëngageerd publiek dat spontaan een stencil machine zoekt om het volgende revolutionaire pamflet te drukken en de pankartes te maken om op te dagen voor de spontane betoging van de volgende dag.
Het werd een avond met herinneringen. Oude en nieuwe. Van mee-neuriën en tikken met de vingers op de tafel van die Mechelse bruine kroeg. Het was een avond met te weinig mensen om dergelijk artiest te zien optreden; dat van die afwezigen die ongelijk hebben, u kent het ongetwijfeld.
—
Roel van Bambost in “De Floeren Aap”
U miste dit concert op 15 april 2022. Wij niet.